به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ اشغال هویزه توسط نیروهای دشمن به روزهای ابتدایی جنگ باز می‌گردد. نیروهای عراقی در پی حمله به خاک ایران شهرهای سوسنگرد و هویزه را تحت تصرف خود درآوردند. یکی از عوامل مهمی که باعث اشغال هویزه توسط نیروهای بعثی شد خیانت بنی‌صدر، فرمانده کل قوا، بود. بنی‌صدر سواد و تخصص کافی در امور نظامی نداشت و به همین دلیل ایده‌ها و طرح‌هایش برای جنگ اشکالات اساسی داشتند. ضمن اینکه در بسیاری از جلسات، او و مشاورانش مدام می‌گفتند: «با این امکانات نمی‌شود با عراقی‌ها جنگید.»

 سپس سردار شهید حسین علم‌الهدی با تعدادی از دانشجویان برای اینکه هویزه را از چنگال دشمنان نجات دهد مردانه تا آخرین فشنگ، جنگیدند و از دشمن تلفات سختی گرفتند. اما چون نیروی پیاده بودند و آتش پشتیبانی توپخانه و یگان زرهی دشمن با تمام توان پای‌کار آمده بودند توانستند خودشان را از محاصره خارج کنند؛ در نتیجه عمده این دلاوران به شهادت رسیدند. آشفتگی نظامی نیروهای ایرانی باعث پیشروی دشمن تا نزدیکی جاده سوسنگرد - حمیدیه در شمال و پانصدمتری جاده هویزه - سوسنگرد در غرب شد.

ازآنجاکه مناطقی مانند بندر و شهر خرمشهر، پادگان حمیدیه، روستای جفیر، جاده آسفالت اهواز خرمشهر، هویزه و رودخانه‌های کارون، کرخه کور و اروند برای عراقی‌ها مهم بود. آن‌ها نمی‌خواستند این مناطق را به‌راحتی از دست دهند. اما سرانجام روز ۱۸ اردیبهشت با دلاوری‌ها و رشادت‌های رزمندگان اسلام در جریان عملیات بیت‌المقدس هویزه از چنگال تصرف دشمن درآمد. ادامه این عملیات تا سوم خرداد نیز منجر به آزادسازی خرمشهر شد.

 آزادسازی هویزه یکی از عملیات بزرگ در جنگ ایران و عراق بود و هویزه نقش بسیار حیاتی برای دشمن داشت؛ زیرا نیروهای عراقی با کنترل هویزه، توانایی تأمین ملازمات جنگی خود را از طریق راه‌های ارتباطی با کشورهای دیگر تضمین می‌کردند.

برای آزادسازی هویزه، نیروهای سپاه ایران تمامی شاخه‌های نظامی اجرا کردند و با برنامه‌ریزی دقیق و استفاده از تاکتیک‌های نظامی مؤثر، از جمله حملات هوایی، پیشروی نیروهای زمینی و هماهنگی با نیروهای مسلح، برای به‌دست‌آوردن موفقیت در عملیات تدارک دیده شد.

علاوه بر تمامی تلاش‌های نیروی مسلح، مردم این شهر برای بازپس‌گیری شهر از دشمن که کاری بسیار مهم بوده، مقاومت مردم در روستاهای هویزه نیز بی‌نظیر بوده است. در یکی از روستاهای هویزه خلبانی ایرانی فرود می‌آید که نیروهای دشمن برای یافتن این خلبان به روستا می‌روند؛ اما روستاییان خلبان را از دست دشمن پنهان می‌کنند و بر کار خود آن‌چنان مقاومت می‌کنند که نیروهای بعثی ۲۸ نفر از مردان این روستا را در یک گودال زنده‌به‌گور کرد.

با پیشروی مداوم و تسلیم نکردن از طرف نیروهای نظامی، در نهایت شهر هویزه از دست نیروهای عراقی در ۳۰ دقیقه بامداد روز ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۶۱ با قرائت رمز عملیات «یا علی بن ابی‌طالب» باز پس گرفته شد. این پیروزی به‌عنوان یک‌لحظه تاریخی در جنگ ایران و عراق، افتخار و ارزش ایثار و شجاعت نیروهای نظامی کشورمان را به نمایش گذاشت.

آزادسازی هویزه، علاوه بر اهمیت نظامی، پیام‌هایی از ولایت‌پذیری و اراده مردم دارد که برای مقابله با تهدیدهای خارجی به نمایش گذاشته شد. این عملیات نشان‌دهنده توانایی و اراده قوی نیروهای نظامی ایران برای حفظ امنیت و ارضای مصالح ملی است.

انتهای خبر/