صادق شاهوارپور در گفتگو با خبرنگار شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ اظهار کرد: پیوستن ایران به FATF نه‌تنها مشکلات اقتصادی کشور را حل نمی‌کند، بلکه چالش‌های امنیتی، اقتصادی و سیاسی جدیدی ایجاد خواهد کرد. FATF ابزاری برای اعمال فشار بیشتر بر ایران می‌تواند باشد و اجرای استانداردهای آن می‌تواند زمینه تحریم‌های هدفمندتر و محدودیت‌های مالی شدیدتر را فراهم کند.

عدم بی‌طرفی FATF و تأثیرپذیری از غرب

وی افزود: یکی از نگرانی‌های اصلی این است که FATF یک نهاد بی‌طرف نیست، بلکه تحت نفوذ قدرت‌های غربی، به‌ویژه آمریکا، عمل می‌کند. به همین دلیل، حتی در صورت اجرای کامل استانداردهای آن، احتمال خروج ایران از لیست سیاه یا کاهش فشارهای اقتصادی پایین است. تجربه کشورهایی مانند کره شمالی و سودان نشان داده که حتی پس از همکاری با FATF، فشارهای مالی علیه آن‌ها کاهش نیافته است. از سوی دیگر، برخی کشورها مانند عربستان سعودی، علی‌رغم نقش پررنگ در تأمین مالی گروه‌های تروریستی، همچنان از تحریم‌های این نهاد مصون مانده‌اند.

افشای مسیرهای دور زدن تحریم‌ها

کارشناس روابط بین‌الملل گفت: پذیرش استانداردهای FATF می‌تواند مسیرهای ایران برای دور زدن تحریم‌ها را آشکار کرده و تحریم‌های آمریکا را مؤثرتر کند. ایران طی سال‌های تحریم از روش‌های غیررسمی برای تأمین مالی تجارت خارجی استفاده کرده است. اجرای استانداردهای FATF باعث افزایش نظارت بر این روش‌ها و محدود کردن آن‌ها خواهد شد. این امر می‌تواند جریان ورود ارز به کشور را کاهش داده و فشار بیشتری بر اقتصاد ایران وارد کند.

شاهوارپور بیان کرد: یکی دیگر از دغدغه‌‌ها تأثیر FATF بر سیاست‌های منطقه‌ای ایران است. این نهاد بر جلوگیری از حمایت گروه‌هایی که در فهرست سازمان‌های تروریستی غرب قرار دارند، تأکید دارد. ایران از گروه های مردمی ‌که مقابل ظلم ایستاده‌اند حمایت می‌کند. پیوستن به FATF ممکن است فشارهای بیشتری برای محدود کردن این حمایت‌ها ایجاد کند و عملاً دست ایران را در سیاست‌های منطقه‌ای ببندد.

FATF و عدم تضمین بهبود اقتصادی

وی افزود: علاوه بر این، برخی معتقدند که پیوستن به FATF تضمینی برای بهبود وضعیت اقتصادی ایران نیست. مشکلات اقتصادی کشور به تحریم‌های گسترده آمریکا، وابستگی به درآمدهای نفتی، ناکارآمدی مدیریتی و عوامل داخلی دیگری مربوط می‌شود که پذیرش FATF نمی‌تواند آن‌ها را حل کند. حتی اگر ایران از لیست سیاه این نهاد خارج شود، تحریم‌های بانکی آمریکا همچنان برقرار خواهد بود و بانک‌های بین‌المللی از ترس مجازات‌های آمریکا حاضر به همکاری با ایران نخواهند شد.

کارشناسروابط بین‌الملل با اشاره به پیوستن FATF عنوان‌ کرد: در مجموع پیوستن به FATF نه‌تنها گشایش اقتصادی ایجاد نمی‌کند، بلکه اقتصاد ایران را آسیب‌پذیرتر کرده و مسیرهای مقابله با تحریم‌ها را مسدود خواهد کرد. همچنین، این اقدام می‌تواند در سیاست‌های منطقه‌ای ایران محدودیت ایجاد کرده و استقلال مالی کشور را کاهش دهد. ایران باید به‌جای پذیرش FATF، بر گسترش همکاری‌های اقتصادی با کشورهای همسو متمرکز شود و راه‌های جایگزین برای مقابله با فشارهای اقتصادی غرب پیدا کند.

FATF بخشی از سیاست فشار حداکثری غرب

شاهوارپور تصریح کرد: غربی‌ها به‌ویژه آمریکا و متحدانش، اجرای FATF در ایران را به عنوان ابزاری برای افزایش فشار اقتصادی و کنترل سیاست‌های مالی و منطقه‌ای ایران می‌بینند. تأکید آن‌ها بر اجرای این استانداردها عمدتاً به دلایل ژئوپلیتیکی، اقتصادی و امنیتی مرتبط است. مهم‌ترین هدف آن‌ها، افزایش شفافیت مالی در ایران به‌گونه‌ای است که مسیرهای انتقال پول و تأمین مالی ایران، به‌ویژه در حوزه‌هایی که غرب آنها را تهدید تلقی می‌کند، محدود شود. آنها می‌خواهند با الزام ایران به اجرای FATF، شبکه‌های مالی غیررسمی و راه‌های دور زدن تحریم‌ها را مسدود کرده و فشار اقتصادی را به حداکثر برسانند.

وی افزود: یکی از دلایل اصلی این تأکید، کاهش نقش ایران در حمایت از گروه‌های مقاومت منطقه‌ای مانند حزب‌الله، حماس و انصارالله است. غرب معتقد است که ایران از این گروه‌ها برای پیشبرد اهداف ژئوپلیتیکی خود استفاده می‌کند و اجرای FATF می‌تواند به‌طور مؤثر منابع مالی آن‌ها را محدود کند. از سوی دیگر، آمریکا و اروپا به‌دنبال این هستند که با قرار دادن ایران در چارچوب مقررات بین‌المللی، نظارت و کنترل بیشتری بر اقتصاد کشور داشته باشند. اگر ایران اطلاعات مالی خود را شفاف کند، امکان اعمال تحریم‌های هدفمندتر و جلوگیری از هرگونه راهکار جایگزین برای تأمین مالی پروژه‌های راهبردی‌اش فراهم خواهد شد.

تأثیر FATF بر سیاست‌های منطقه‌ای ایران

شاهوارپور گفت: علاوه بر این، تأکید غرب بر اجرای FATF در ایران، بخشی از سیاست کلان فشار حداکثری علیه این کشور است. آن‌ها می‌دانند که تحریم‌های آمریکا به‌تنهایی کافی نیست و ایران همچنان توانسته با استفاده از راهکارهای مختلف، ارتباطات مالی خود را حفظ کند. FATF می‌تواند این توانایی را به شدت محدود کرده و اقتصاد ایران را بیشتر در انزوا قرار دهد. همچنین، اجرای این مقررات می‌تواند دست غرب را برای تأثیرگذاری بر سیاست‌های داخلی ایران باز کند. با ایجاد محدودیت‌های مالی، آنها امیدوارند که ایران در سیاست‌های منطقه‌ای و اقتصادی خود تجدیدنظر کند و به‌سوی تعامل و امتیازدهی به غرب سوق داده شود.

وی تاکید کرد: در نهایت، غرب اجرای FATF را به‌عنوان یک ابزار فشار در مذاکرات احتمالی آینده با ایران در نظر می‌گیرد. آنها می‌خواهند ایران را مجبور کنند که برای خروج از لیست سیاه FATF، امتیازات بیشتری در حوزه‌های هسته‌ای، موشکی و منطقه‌ای بدهد. به همین دلیل، اصرار آن‌ها بر اجرای این استانداردها، نه به‌دلیل نگرانی واقعی از پول‌شویی یا تأمین مالی تروریسم، بلکه به‌عنوان بخشی از استراتژی بلندمدت مهار ایران و کنترل رفتار اقتصادی و ژئوپلیتیکی آن است. 

انتهای خبر/