با قرآن؛
نگاه به آیات قرآن عبادت است
انس با قرآن مراتبی دارد و کمترین مرحله انس با قرآن، نگاهکردن روزانه به قرآن است که همین نگاهکردن بدون خواندن، جزو عبادات مستحبی محسوب شده و ثواب دارد.
با قرآن؛
انس با قرآن مراتبی دارد و کمترین مرحله انس با قرآن، نگاهکردن روزانه به قرآن است که همین نگاهکردن بدون خواندن، جزو عبادات مستحبی محسوب شده و ثواب دارد.
با قرآن؛
حفظ قرآن از مراحل انس با قرآن است. امام صادق (ع) فرمود: کسی که قرآن را حفظ و از بر نماید و عامل به دستورهای آن باشد با فرشتگان نیکوکار و ارجمندی که واسطه میان خداوند و پیامبران هستند محشور میگردد.
با قرآن؛
مؤمنانی که از تلاوت آیات وحی لذّت میبرند طبق وعده خداوند نورانیّت مییابند و ایمانشان کامل میشود: مؤمنان، تنها کسانی هستند که هرگاه نام خدا برده شود، دلهایشان ترسان میگردد.
با قرآن؛
امام صادق (ع) فرمود: «إنَّهُ لَیعْجِبُنِی أَنْ یکُونَ فِی الْبَیتِ مُصْحَفٌ یطْرُدُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ الشَّیاطِین» من خوش دارم قرآنی در خانه باشد و خداوند شیاطین را به واسطه آن از خانه دفع کند.
با قرآن؛
خداوند در قرآن فرموده است: «وَ رَتِّلِ الْقُرآنَ تَرتیلاً» و قرآن را بادقت و تأمّل بخوان! ترتیل در قرآن، خارجکردن کلمه از دهان با سهولت و به شیوه درست است که از آداب قرائت است.
با قرآن؛
قرائت قرآن مرحلهای از مراحل انس با قرآن است، امّا کامل نیست. قرائت ممکن است از روی مصحف باشد و ممکن است از حفظ خوانده شود.