به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب» به نقل از خبرگزاری «راه دانا»؛ جعفر قنادباشی درباره توافق اخیر کریدور زنگزور اظهار کرد: اقدامی که در قالب کریدور زنگزور اتفاق افتاده، اهداف متعددی را دنبال می‌کند که مجموعاً به نیاز آمریکا برای یک ماجراجویی سیاسی و نظامی بازمی‌گردد تا بتواند جایگاه خود را به‌عنوان قدرت جهانی حفظ کرده و جلوه‌گر شود؛ آمریکا تلاش می‌کند موقعیت رهبری جهانی خود را تثبیت کند و این توافق بخشی از این پروژه است.

وی افزود: یکی از اهداف این اقدام، پیشروی ناتو به سوی شرق و رسیدن به دریای خزر است. ناتو که سازمان نظامی جهانی به رهبری آمریکا است، مدت‌هاست حرکت خود را به سمت شرق آغاز کرده، اروپای شرقی را تحت نفوذ قرار داده و در اوکراین نیز دخالت کرده است؛ اکنون نیز تلاش می‌کند حوزه نفوذ خود را به سوی دریای خزر گسترش دهد.

کارشناس سیاست خارجی و مسائل بین‌الملل گفت: هدف دوم محدود کردن نقل و انتقالات و ارتباطات روسیه با جهان است؛ آمریکا و متحدان غربی‌اش در قالب راهبرد ناتو به دنبال محدودسازی دسترسی روسیه هستند. 

وی با بیان اینکه هدف سوم ایجاد محدودیت‌های مشابه برای ایران است؛ افزود: آمریکا می‌کوشد با این پروژه، مسیرهای ارتباطی ایران به اروپا و دریای سیاه را ببندد و از این طریق توان بازدارندگی و ظرفیت‌های نظامی ایران را کاهش دهد.

قنادباشی تصریح کرد: این مجموعه اهداف، تنها به دشمنی با ایران محدود نمی‌شود بلکه شامل دشمنی با روسیه نیز هست. از یک‌سو پیشروی ناتو به سمت شرق، از سوی دیگر محدودسازی راه‌های ارتباطی روسیه و ایران در دستور کار است. علاوه بر این، آمریکایی‌ها قصد دارند با فعال کردن شرکت‌های آمریکایی در این مناطق، زمینه اقتصادی برای خود فراهم کنند، به‌ویژه در شرایط اقتصادی دشواری که این شرکت‌ها دارند.

وی خاطرنشان کرد: اما اشتباه بزرگ آمریکا و هم‌پیمانان غربی‌اش این است که آنها نمی‌دانند شرایط جهانی تغییر کرده است و دوران گذشته تمام شده است. آمریکا دیگر توان لازم برای حضور مؤثر در مناطق مختلف جهان را ندارد. تجربه‌های تلخ و شکست‌خورده‌ای در دهه گذشته از جمله در افغانستان نشان می‌دهد که این حضورها با ناامنی‌های گسترده همراه بوده است.

این مقام مسئول ادامه داد: برای مثال، حدود دوازده سال پیش آمریکا و ناتو قراردادی امنیتی با افغانستان امضا کردند که رسانه‌های غربی آن را به عنوان اقدامی برای محاصره ایران معرفی کردند و آمریکا از آن به عنوان موفقیت بزرگ یاد می‌کرد؛ اما کمتر از ده سال بعد، آمریکایی‌ها مجبور به ترک افغانستان شدند و این خروج همراه با افتضاحات فراوانی بود که باعث تحقیر و شکست آمریکا شد. این مسئله نشان داد که آنچه آنها فکر می‌کردند نشانه قدرت است، در واقع نماد ضعف و ناتوانی‌شان بود.

وی اضافه کرد: اگر آمریکایی‌ها تاریخ روابط و قراردادهای خود را مرور کنند و از سرنوشت شکست‌خورده خود در افغانستان درس بگیرند، دیگر دنبال چنین اقدامات ماجراجویانه‌ای نخواهند رفت. ایران، روسیه و حتی چین که از این مسیرهای ارتباطی استفاده می‌کنند، به‌طور غیرمستقیم مخالفت خود را با این پروژه اعلام کرده‌اند و در آینده نیز این مخالفت‌ها ادامه خواهد یافت.

کارشناس سیاست خارجی و مسائل بین‌الملل در پایان اذعان کرد: ایران، روسیه، چین و دیگر بازیگران منطقه‌ای دارای اهرم‌هایی هستند که اجازه نخواهند داد آمریکا در اجرای این پروژه موفق شود و این برنامه نیز مانند سایر پروژه‌های مشابه به شکست خواهد انجامید و بار دیگر ناکامی بزرگی برای آمریکا رقم خواهد خورد.

انتهای خبر/