به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «موسی مروانی» یکم فروردین ۱۳۴۷، در شوش چشم به جهان گشود. پدرش سهیر، در شرکت کار می‌کرد و مادرش نشیده نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. هجدهم بهمن ۱۳۶۶، در میمک توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به گردن، شهید شد. پیکر وی را در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپردند.

متن وصیت‌نامه شهید «موسی مروانی»: 

بسم‌الله الرحمن الرحیم

البته خداوند کسانی را که در یک صف چون بنیانی از سرب در راه او قتال می‌کنند، دوست دارد.

وصیت‌نامه‌ام را با یاد خدا و با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی که هم برای ما یک پدر دلسوز و هم برای ما یک رهبر است، آغاز می‌کنم: عزیزانم برادرانم و ای کسانی که به صحبت‌های این حقیر گوش می‌دهید! به تمام شما سلام می‌رسانم. شاید این آخرین نامه‌ای باشد که برای شما می‌نویسم؛ هر چند می‌دانم قلب کسانی که مرا دوست دارند، می‌تپد و برایم شاید اندکی ناراحت شوند، ولی بااین‌حال می‌نویسم، امانمی دانم آیا همگی شما در کنار این نامه جمع شده‌اید یا نه؟

طلب بخشش

من از تمام گذشته‌های خود از شما طلب بخشش می‌کنم؛ از این که شاید روزی یا زمانی باعث نگرانی شما شدم، به بزرگی خودتان مرا ببخشید. راهی که من رفته‌ام راه من تنها نیست، بلکه همه باید این راه را بروند. می‌دانم روز موعود فرامی‌رسد؛ روزی دارد می‌آید که معلوم خواهد شد سرنوشت من چه می‌شود. عزیزانم لااقل سلام مرا که سلام آخرین است، پذیرا باشید. این لحظه که برایتان وصیت می‌نویسم، لحظه خوب و شیرین است. قصد کردم مطلبی کوتاه برای شما عزیزان بنویسم.

مرا فراموش نکنید

مادر مهربانم! که هرگز فراموشت نخواهم کرد، مادر جان! نمی‌دانی هر وقت که به یاد تو می‌افتم، آن قدر گریه می‌کنم که گویی جویبارها از چشمانم سرازیر شده است. مادر! نمی‌خواهم خودت را ناراحت کنی. مادرم! این طور فکر کن که فرزندت به سفر رفته و الان برمی‌گردد و اما تو پدر بزرگوار دوست‌داشتنیم! من از این راه دوردستت را می‌بوسم و از تو می‌خواهم که ناراحت نشوی. برادرانم و خواهرانم! از شما می‌خواهم که مرا فراموش نکنید و مادرم را دلداری دهید و به پدرم کمک کنید، چون آنها خیلی پیر شده‌اند و تمام عمرشان را برای ما زحمت کشیده‌اند؛ نگذارید ناراحت شوند.

باهم مهربان باشید

شما دوستان و رفیق‌هایم که بیشتر عمرم را در کنار شما گذراندم! از شما می‌خواهم که درستان را بخوانید و با هم مهربان و صمیمی باشید و اگر از من بدی دیده‌اید، مرا به بزرگی خودتان ببخشید. عزیزانم! ای کسانی که از من خوبی دیده‌اید! در هنگام تشییع‌جنازه‌ام از شما می‌خواهم که جنازه‌ام را بلند کنید و کسانی که از من خوبی ندیده‌اید! می‌خواهم که از دور جنازه‌ام را نظاره کنید، از شما می‌خواهم که برای رزمندگان اسلام و رهبر کبیر انقلاب دعا کنید؛ به امید پیروزی اسلام بر کفر.

والسلام

انتهای خبر/