به گزارش شبکه اطلاع رسانی «رهیاب»؛  حضرت زهرا سلام الله علیه در بیست جمادی الثانی سال دوم بعثت که جمعه بود، متولد شد. در نزد پیامبر(ص) محبوب‌ترین افراد همان اهل‌بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام هستند؛ از این رو خدا در معراج با زبان امیرمومنان علی(ع) با پیامبرش سخن می‌گوید.

از پیامبر اکرم(ص) سؤال شد، در شب معراج، خداوند با چه زبانى با شما سخن گفت؟ حضرت فرمود: با زبان [و صداى] حضرت على(ع) و مى افزایند: به خداوند عرض کردم: یا رَبِّ أَنْتَ خَاطَبْتَنِی أَمْ عَلِی‏؟ خدایا تو با من صحبت کردى یا حضرت على(ع) ؟ خداوند فرمود: من موجودى هستم نه مانند‌اشیا و موجودات دیگر، با مردم مقایسه نمى‌شوم. با صفات و ویژگى‌هاى‌اشیا توصیف نمى گردم. تو را از نورم و على(ع)را از نور تو آفریدم. از درون قلبت مطلع شدم، محبوب‌تر از على(ع)را نزدت نیافتم؛ پس با زبان حضرت على(ع)با تو صحبت کردم، تا قلبت مطمئن شود.(محسن فیض کاشانى، تفسیر صافى، ج ۳، ص ۱۷۷؛ به نقل از موفق بن احمد خوارزمى از عبد الله بن عمر)
در حقیقت امام علی(ع) همانند شجره زیتون(قصص، آیه ۳۰) ، واسطه و حجاب برای وحی قرار گرفته است.(شوری، آیه ۵۱)

از طرفی در میان زنان، محبوب‌ترین شخص برای پیامبرتنها حضرت فاطمه(س) است، بطوری که آن حضرت(س) همیشه به دیدارش می‌شتافت و او را می‌بویید و می‌فرمود: «فاطمهًْ حوراءٌ انسیهًْ فکلّما‌اشتقتُ الی رائحهًْ الجنّهًْ شممت رائحهًْ ابنتی فاطمهًْ؛ فاطمه، حوریه‌ای در چهره انسان است. هر گاه مشتاق بوی بهشت می‌شوم، بوی فاطمه را استشمام می‌کنم.» (بحارالانوار، ج۴۳، ص ۴)

همواره دخترش را می‌بوسید و می‌بویید. عایشه نقل می‌کند:«زمانی که فاطمه بر پیامبر وارد می‌شد، رسول خدا دست او را می‌گرفت، او را می‌بوسید و در جای خود می‌نشاند».
روزی عایشه بر این کار‌اشکال گرفت که چرا این همه دخترت را می‌بوسی؟ پیامبر فرمود: هر زمان، فاطمه را می‌بوسم، بوی بهشت برین را از او استشمام می‌کنم.

این محبت پیامبر(ص) به حضرت فاطمه(س) استثنایی بود؛ زیرا فاطمه(س) بهشت پیامبر(ص) بود و هر گاه شور و شوق بهشت در دل او پدیدار می‌شد، گلوی فاطمه را می‌بوسید: «اذا‌اشتقتُ الی الجنّهًْ قبّلتُ نحر فاطمهًْ .» و بارها بر دهان دخترش بوسه زد: «کان کثیرا ما یقبّلها فی فمها». (بدين مضمون چند حديث از طريق اهل سنت نقل شده، به فضايل الخمسه ج ۳، ص ۱۲۷، مراجعه شود).

همچنین رسول خدا(ص) درباره دخترش فاطمه(س) فرمود: فاطمه بضعه منى و هى نور عینى و ثمره فوادى و روحى التى بین جنبى و هى الحوراء الانسیه؛فاطمه پاره وجود و نور دو چشم و میوه قلب من است؛ او روح و جان من است که در میان دو پهلویم قرار گرفته است؛ او حوریه اى است در سیماى انسان.(بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۷۲)هرا، ۱۰۴ لقب برای حضرت فاطمه جمع آوری شده فاطمه یعنی کسی که از هر شری جدا شده باشد. اگر امیرالمومنین نبود تا با فاطمه ازدواج کند برای فاطمه همسری بر روی زمین پیدا نمی‌شد.

چرا فاطمه را زهرا نامیدند؟ این سوال از امام حسن عسگری (ع) شده بود فرمودند: "چون روزی سه بار برای امیرالمومنین می‌درخشید: در اول روز مثل آفتاب، بعد از اظهر مثل ماه و غروب مثل ستاره.

در روایت آمده که کنیه‌های حضرت فاطمه عبارتند از: ام حسن، ام حسین، ام محسن، ام الائمه و ام ابیها. اسامی حضرت زهرا عبارتند از: فاطمه البتول، الحصان، الحره، السیده، العذرا، الزهرا، الحوراء، المبارکه، الطاهره، الزکیه، الراضیه، المحدثه، مریم، صدیقه، الکبری، در آسمان‌ها نیز نامش "نور آسمانی بسیار مهربان" بود.

فاطمه زهرا (س)  همچون لیلةالقدر، حضوری مستمر، کارآمد و تأثیرگذار در همه عرصه‌های هستی دارد و ظرف وجودش ظرف تحقق اراده و مشیت الهی و افاضه فیض ربوبی است. او اگرچه به مثابه «قدر»، قدرش ناشناخته مانده است و باید تأویل حقیقت و کنه وجودش را در قیامت مشاهده کرد، اما به مقدار ممکن و میسور، باید به سراغ این انسان کامل، مکمّل و هادی و اسوه ابدی رفت و به او قرب وجودی یافت. فاطمه (س)  خود قرآن مجسّم و وحی معین و از مفسّران و تأویل‌شناسان و راسخان در علم است که مصداق «اولواالعلم»، «اولواالالباب»، «اوتواالعلم»، «اولواالایدی و الابصار»، «اهل تفکر و تذکّر»، برهان و عرفان یا عقل و عشق است.

اشرف انبیا، پیامبر خاتم (ص)، در هنگام وداعش با سرای خاکی و فانی، نسخه‌ای جاودانه، یعنی قرآن و اهل‌بیت خویش را، برای تمام دردهای انسانیّت، به جای نهاد و با تمام وجود فرمود: «انّی تارکٌ فیکُم الثّقلین» تا هرگونه شک و تردید را از اذهان بشریت پاک کند و به ما بگوید که هر نوع تمسّکی به غیر این دو مصداق، پناه‌بردن به «اَوهَنُ البیوت» (عنکبوت:۴۱) است و نتیجه‌ای جز سقوط در «جُرُفٍ هارٍ» (پرتگاهی سست و نرم) (توبه:۱۰۹) در پی نخواهد داشت.

 عصاره بهشت با توجه به اصطلاح معروفِ «اهلُ‌البیت اَدری بِما فی البَیتِ»، برای پی‌بردن به راز و رمزهای این خاندان، راهی جز پناه بردن به کلام خود ایشان نیست و بقیّه سخنان و جملات، یار شدن با ظنّ خویش است، و ره بردن به راز لیلة قدر و سِرّ مستودع، تقوای بیرونی می‌طلبد و امداد الهی و برای پای چوبین تقوای ما، کاری است بس سخت و طاقت‌فرسا.

شیخ مفید و ابن طاووس تاریخ ازدواج حضرت زهرا را شب پنج شنبه شب بیست و یکم ماه محرم سال سوم بعد از هجرت می‌دانند.

ازدواج امیرالمومنین پس از بازگشت او از جنگ بدر بود و در آن وقت چند روزی از ماه شوال می‌گذشت و در بحارالانوار آمده حضرت علی روز سه شنبه، هفتم ذی الحجه با فاطمه (ع) ازدواج کرد.

امام حسین(ع) فرموده است: فاطمه با مهریه ای برابر با چهارصد و هشتاد درهم به عقد علی(ع) در آمد. در روایت دیگری آمده: مهریه ی آن بانو چهارصد مثقال نقره بوده است که ارزشی برابر با پانصد درهم داشته است.

امام باقر فرموده است: خدای متعال به پیامبرش فرمود: "من یک پنجم دنیا و یک سوم بهشت را به عنوان مهریه به فاطمه دادم. علاوه بر این آب را مهریه ی فاطمه کردم یعنی چهار رودخانه ی فرات، نیل مصر، نهروان و باغ را هم به او بخشیدم. سلوک و اخلاق  حضرت زهرا نه تنها سلوک و اخلاقی است که نمایانگر تکامل روحی شخصیتی اوست بلکه اخلاق و منش و روش او میزان و ملاک و اسوه و الگو برای دیگر زنان و مردان است. با مواجهه به زندگی این بانوی بانوان در ابعاد گوناگون زندگی ایشان پیامها و رهنمودها و راهنمایی های اخلاقی می یابیم. او بانوی جوانی است که در یک دوره کوتاه زندگی در دنیا همچو شهابی تیز و پر نور از دنیا گذر نمود اما آثار حیاتی او و برکات وجودی او در کهکشان عالم انسانیت برای همیشه درس سعادت خط حرکت و تکامل است.

حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مصداق تجلی خداوند است که در عرش الهی در نزد خداوند بود و وجود ایشان در دنیا مایه همه خیرات و برکات است و یازده امام از نسل حضرت زهرا سلام الله علیها به خلقت آمدند که در نهایت یازدهمین امام شیعیان حضرت بقیةالله‌الاعظم به واسطه حضرت فاطمه سلام الله علیها بر جهان تسلط می‌یابند.

اگر چه ظاهر حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله علیها در جهان نیست، اما حوض کوثر همچنان جاری است و این کوثر همان آبی هست که در محشر است و ساقی این کوثر نیز امیرالمومنین علیه‌السلام است و آنچه می توانیم از این مسئله دریابیم این است که هر کس به دست امیرالمومنین علیه‌السلام سیراب شود یک انسان کامل می‌شود و دین و عقل و عالم کشف و شهود او چندین برابر می‌شود و کسی که از حوض کوثر می‌نوشد صفات زذیله و جهل و رذالت در او جایی ندارد و علم و فضیلت بر او جاری می‌شود.

روز ولادت مادر سادات و همسر حضرت علی (س) در تقویم ایران به روز مادر نامگذاری شده و مردم ایران در هرجای دنیا که باشند این روز را به مادرانشان تبریک گفته و مراسم مولودی خوانی برای این بانوی رشیده برگزار می‌کنند.

پایان پیام/