به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید عبدالرضا احمدزاده بنه صفری سوم خرداد ۱۳۴۵، در روستای ده ایجی از توابع شهرستان اندیمشک به دنیا آمد. پدرش عبدالمحمد، خواربارفروش بود و مادرش طیبه نام داشت. تا دوم راهنمایی درس خواند. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوازدهم آبان ۱۳۶۱، در عین‌خوش توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر او در بهشت زهرای شهرستان زادگاهش به خاک سپرده شد.

متن وصیت‌نامه شهید عبدالرضا احمدزاده:

خدمت پدر و مادر و برادرانم سلام، با سلام و درود فراوان بر امام امت و با سلام و درود بر پدران و مادران شهدایی که این چنین صبر و مقاومت می‌کنند.

پدر عزیزم از اینکه هنگامی‌که به جبهه اعزام شدم و تو را ندیدم امید است ببخشی پدر این وصیت‌نامه را که می‌نویسم سنگر هستم و چند روز قبل از حمله است، پدر من از یک چیز ناراحت هستم مبادا آن روزی که شهادت است به آن نرسم؛ ولی پدر به خدا قسم من بارها در خواب دیده‌ام که در عملیاتی که انجام خواهیم داد شهید می‌شدم و ناراحتیم برطرف می‌شود.

پدر و مادر مهربانم من در جبهه با برادران مؤمن و فداکاری برادر شده‌ام و با هم دعای توسل و جماعت بر پا می‌داریم و بعد از دعا و نماز برای رهبر انقلاب و پیروزی رزمندگان اسلام دعا می‌کنیم.

پدر و مادر عزیزم از طرف من به تمام دوستان و آشنایان سلام مرا برسانید و از آن‌ها معذرت‌خواهی کنید که خداحافظی از آنها نگرفته‌ام.

پدر پلاکی که در گردن من است شماره آن ۶۴۴ است. 

 پدر و مادر عزیزم به شما وصیت می‌کنم برادرانم را طوری تربیت کنید که راه شهدا را ادامه دهند.

انتهای خبر/