به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب» به نقل از روابط عمومی اتاق اصناف کشاورزی دزفول؛ دریکوندی با اشاره به مشکلات آب زراعی کشاورزان گفت: مشکلات زیادی در زمینه تأمین آب زراعی در دزفول وجود دارد که از مدیران سازمان آب و برق انتظار می‌رود مدیریت بهتری در این راستا داشته باشند. درخصوص تامین برق کشاورزی ضعیف عمل شده و با وجود تذکر چند باره هیچگونه اقدامی انجام نشده است.

وی با بیان اینکه در برخی نقاط دزفول، ۲۰ تا ۲۴ ساعت از شبانه روز با قطعی برق مواجه هستیم که این موضوع برای کشاورزی منطقه بسیار خطرناک و مضر است، افزود: رهاسازی آب، رسیدن آب به نقطه مورد نظر در ابتدای زمین کشاورزی و آغاز آبیاری به صورت عملی بین سه تا پنج ساعت زمان می‌برد.

دریکوند با انتقاد از این وضعیت، ادامه داد: کشاورزان با این وضعیت نمی‌توانند برای کشت برنامه‌ریزی کنند؛ از رئیس اداره برق تقاضا می‌شود هرچه سریعتر برای این روند خسارت بار چاره اندیشی کند.

رئیس اتاق اصناف کشاورزی دزفول اضافه کرد: روستا‌های زاویه‌ها واقع در قسمت غرب دز، هیچگونه آبرسانی مدرنی ندارند و کشاورزان با هزینه شخصی مجبور به بازسازی کانال‌های سنتی فرسوده و شنی هستند که این کانال‌ها کمتر از نیمی از آب رها شده را دریافت می‌کنند و نیاز به کانال کشی دارند.

وی تأکید کرد: قسمت فاجعه بار و آسیب‌پذیر این نهر سنتی حدود دو کیلومتر است که با سیمانی کردن این انهار، کشاورزان به جای داشتن دغدغه تامین آب می‌توانند با خیالی آسوده‌تر به بهبود کیفیت و بالا بردن عملکرد محصول بپردازند و دولت نیز با خیالی راحت‌تر می‌تواند یک درصد آب بهای خود را دریافت کند.

دریکوندی گفت: زمانی که اتاق اصناف کشاورزی به عنوان مدافع حقوق کشاورزان، سازمان جهاد کشاورزی به عنوان متقاضی دریافت بودجه و پیمانکاری اجرای سیمانی کردن این نهر‌های سنتی و سازمان آب به عنوان تامین کننده آب زراعی کشاورزان نتوانند زیرساخت‌های لازم را برای کشاورزان فراهم کنند، کشاورزی منطقه به نابودی کشیده خواهد شد.

دریکوندی با اشاره به وضعیت کانال‌های کشاورزی تاکید کرد: کانال‌های فرسوده نیازمند بازسازی، تعمیرات اساسی و لایروبی هستند؛ در آبیاری مدرن بین هشت تا ۹ درصد و در کانال‌های سنتی مانند زاویه‌ها بین ۳۰ تا ۵۰ درصد از سرمایه ملی هدر می‌رود.

وی افزود: در حال حاضر به علت کمبود آب دریچه‌های شبکه آبیاری دز نوبت‌بندی شده و آب کمتری از سد دز رها می‌شود که در ظاهر مطلوب به نظر می‌رسد ولی کمبود آب، علاوه بر بروز تخلفات در شبکه آبیاری دز موجب تغییر در الگوی کشت، ایجاد مسایل زیست محیطی و تاثیر در بودجه‌های اختصاصی می‌شود.

این مقام مسئول ادامه داد: وقتی بیش از یک سال الگوی دریافت آب در شبکه با همان مقدار اندک تامین شود، بدون درنظر گرفتن ضربه مهلکی که در این سال‌های کم آبی به کشاورزی و کشاورزان وارد شده و با این استدلال که با همین مقدار هم می‌شود آب این مناطق را تامین کرد، مقدار آب مورد نیاز را همین مقدار اندک در نظر می‌گیرند که این باعث غارت و انتقال آب از بالادست می‌شود.

وی عنوان کرد: این مدیریت ضعیف کلان آب است که آب را صد‌ها کیلومتر بالاتر انتقال دهیم و سرزمین آن‌ها را سیراب و آباد کنیم در صورتی که سرزمین‌های پایین دست سد و بالا دست سد رو به نابودی بروند.

وی افزود: برای مناطق کویری و مناطق کم‌آب می‌توان آب دریا را شیرین سازی و منتقل کرد؛ امروزه در خیلی از مناطق دنیا چنین کاری انجام می‌شود.

رئیس اتاق اصناف کشاورزی دزفول گفت: ساخت صنایع آب بر مانند فولاد در اصفهان و حتی دزفول و امثال آن بزرگترین ضربه را به این مناطق وارد خواهد کرد و برای مسئولان بهترین رزومه کاری برای انتخاب مجدد آنان به شمار می‌رود در صورتی که این صنایع باید در کنار دریا احداث شوند تا بهترین و مطلوب‌ترین کارایی را داشته باشند.

وی با بیان اینکه انتقال آب دریا و شیرین سازی آن که درکشور‌های بسیاری در حال انجام است، افزود: این کار هزینه به شدت کمتری بر دوش مردم میگذارد.

دریکوندی ادامه داد: در خصوص لایروبی سد نیز باید گفت لایروبی هر متر مکعب پنج دلار هزینه دارد که برای ۷۰۰ میلیون متر مکعب ۳/۵میلیارد دلار اعتبار نیاز است.

وی افزود: آبخیزداری بالادست سد دز نیز باید با تدبیر درستی انجام شود ولی در سال‌های بعد از احداث سد دز مدیریت درستی در این زمینه صورت نگرفته است.

انتهای خبر/