به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ حالا که نقطه‌نقطه این شهر و کشور بحث انتخابات و دوقطبی جلیلی و پزشکیان که نشات گرفته از دو نگاه کاملاً متفاوت است داغ است چه در محافل شخصی و خانوادگی و چه در محافل عمومی و اداری، شاید بهتر باشد که وضعیت اندیمشک را در دوران تصدی مسئولیت این دو نگاه بررسی کنیم و ببینیم اندیمشک در چه احوالاتی بود و هست و شد؟!

از ورودی اندیمشک که از سمت خرم‌آباد وارد می‌شویم، بزرگراه خرم‌آباد - پل زال - اندیمشک را می‌بینیم که چند روز قبل از افتتاح در زمان ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد، در برخی نقاط تهران از جمله اتوبان بابایی خبر از افتتاح این ابرپروژه را داده بودند و الحق که وقتی این ابرپروژه که هزاران جان و میلیاردها تومان خسارت ماهیانه را کاهش داد و صفر کرد.

بعد از آن و در دوران دولت هشت‌ساله روحانی بارها به دلیل بالارفتن بی‌حساب نرخ عوارض توده مردم مجبور بودند از مسیر قدیمی این بزرگراه که رایگان ولی خطرناک و دور است، بروند و متأسفانه بازهم شاهد حوادث جانی و مالی زیادی شدیم. تا اینکه در سه سال گذشته و هم‌زمان با دولت شهید رئیسی با کنترل افزایش نرخ عوارض این آزادراه و عدالت اجتماعی نشات گرفته از خواست مردم بازهم این آزادراه مسیر امنی برای عموم مردم شد. 

سراغ طبیعت زیبای بخش الوار و در ۲۰ کیلومتری شهر اندیمشک می‌رویم. در سمت چپ سازه‌ای نیمه‌کاره به چشم می‌خورد که سال‌هاست در همین حالت است و هیچ تغییری ندارد. چند سال است که وقتی از این مسیر می‌گذریم شاهد این صحنه هستیم.

کارخانه سیمان اندیمشک همان سازه نیمه‌کاره و صحنه آزاردهنده برای مردم و به‌خصوص جوانان بیکار اندیمشکی است. 

در اواخر دولت احمدی‌نژاد بود که کلنگ این کارخانه بزرگ که می‌توانست هزاران نفر از مردم اندیمشک را شاغل کند و نان‌آور چندین هزار خانواده اندیمشکی باشد. گاه‌وبی‌گاه اخبار و فیلم‌های از خروج آهن‌آلات و اخراج کارگران و... این سازه نیمه‌کاره در سال‌های اخیر توسط رسانه‌های محلی منتشر می‌شود.

مسعود دهقانی در گفتگو با خبرنگار شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ پیرامون علت چندساله پیشرفت‌نکردن پروژه کارخانه سیمان اندیمشک اظهار کرد: بیش از ۱۴ سال است که کارخانه سیمان اندیمشک کلنگ خورده و به نظر قرار است در زمان ابد و یک روز افتتاح شود. 

وی افزود: با کلنگ‌زنی این کارخانه سیمان در اواخر دولت احمدی‌نژاد و پیشرفت طبق برنامه و با روی کار آمدن دولت روحانی هرگز شاهد افتتاح که نه حتی شاهد پیشرفت این کارخانه و پروژه عظیم و مهم نبودیم و بالعکس اتفاقاً در دوره آقای روحانی ۸ سال این کارخانه پسرفت کرد و امکانات و سازه‌های آهنی آن نیز به یغما رفت. 

این کارشناس اقتصادی با اشاره به سفر شهید رئیسی به اندیمشک گفت: در سفر آخر این شهید بزرگوار و محبوب به اندیمشک، ایشان صراحتاً به معاونان خود و استاندار خوزستان تأکید کردند که تمام تلاش خود را برای نهایی کردن و افتتاح این کارخانه به کار ببرند و از آن روز به بعد عملیات اجرایی این کارخانه با سرعت در حال انجام و بیش‌از ۸۰ درصد پیشرفت داشته؛ ولی شهادت رئیس‌جمهور شاید آخرین کورسوی امید ما برای افتتاح را ناامید کرد.

از دیگر پروژه‌های بزرگ اندیمشک که سال‌ها خبرگزاری‌ها و پایگاه‌های خبری و مسئولان ریز و درشت از آن می‌گفتند و می‌نوشتند، پروژه بندر خشک اندیمشک بود که قرار بود بزرگ‌ترین بندر خشک منطقه شود. اما این پروژه هم مانند کارخانه سیمان اندیمشک هرگز اجرایی نشد. 

هوشنگ امیدی در گفتگو با خبرنگار شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب» اظهار کرد: این پروژه در سال ۱۳۹۶ توسط مسئولین وقت استانی و شهرستانی ایده‌پردازی شد و استاندار وقت خوزستان در دولت روحانی چندین بار تا پایان مسئولیت خود این وعده بزرگ را به مردم اندیمشک داد. اتفاقاً در ابتدای کار، پروژه به‌سرعت جانمایی شد و طبق مصاحبه مسئولان به نظر پروژه به یک قطب اقتصادی مبدل خواهد شد، اما بعدها دلیل عجله و فوریت را کار رسانه‌ای یافتیم. 

وی با اشاره به اینکه این پروژه نیز مانند خیلی دیگر از پروژه‌ها در حد مصاحبه، ایده‌پردازی و وعده باقی ماند، افزود: وقتی روزهای آخر دولت روحانی نیز به پایان رسید و زمان وعده داده شده هم گذشت؛ ولی خبری از این پروژه یا حتی پیشرفت آن نبود، تقریباً کسی باور نمی‌کرد این همه وعده و قول استاندار و مسئولین شهرستانی که برگرفته از دولت روحانی بود هرگز عملی نشوند و چیزی جز تعجب همراه با حسرت برای کسی به یادگار نماند.

از پروژه پتروشیمی چیزی نگوییم بهتر است یا آن فردیس دانشگاهی که کیلومترها با فاصله از شهر در حال ساخت بود و سرانجامش معلوم نشد.

اگر در اندیمشک به دنبال دیگر پروژه‌ها بگردیم اوضاع بهتر از این نیست، در اندیمشک وعده‌ها و پروژه‌های نیمه‌کاره و هرگز افتتاح نشده باز هم هستند که اغلب آن در دوران دولت روحانی بر زمین مانده و در دولت شهید رئیسی تعیین تکلیف شدند. 

از پارک قلعه مختار چمگلک تا کارخانه‌های شهرک‌های صنعتی شماره یک و دو که در سه سال گذشته برای اشتغال و درآمدزایی و استفاده عموم اندیمشکیان استفاده می‌شود. 

هرچه بود و هرچه شد، نتیجه این است که در انتخابات پیش‌رو دو گزینه برای اندیمشکی‌ها وجود دارد: یکی از گزینه‌ها تداوم راه پیشرفت اندیمشک است همانی که شهید رئیسی می‌خواست که در دوران کمتر از سه سال ریاست‌جمهوری خود تنها دو بار به شهر اندیمشک سفر کرد و دیگری ادامه راه دولت آقای روحانی که هرگز در هشت سال ریاست‌جمهوری خود پا به این شهر نگذاشت تا ببیند و بشناسد و اقدام کند.

به هرحال گزینه‌های انتخاب مشخص‌ و راه نیز واضح است. امید است که در روز جمعه به دنبال پیشرفت اندیمشک و خوزستان و ایران باشیم.

انتهای خبر/