به گزارش شبکه اطلاع رسانی«رهیاب»؛ در تاریخ معاصر ایران، حادثه‌ای به عظمت وقوع انقلاب اسلامی به رهبری امام‌ خمینی(ره) وجود ندارد، به طوری که در شکل‌گیری نهضت اسلامی نقش شخصیت‌ها، سخنرانی‌ها، اعلامیه‌ها، بیانیه‌ها و حتی برخی از مناسبت‌های مذهبی نیز تأثیر بسزایی داشته است. در واقع این انقلاب نه تنها در ایران بلکه در سراسر جـهان اسلام، نقطه عطفی سرنوشت‌ساز محسوب می‌شود و معادلات ظالمانه حاکم بر نظام بین‌الملل را تحت تأثیر قرار داد و آنها را متزلزل ساخت.  

بهمن ماه یادآور بزرگترین رخداد در ایران معاصر است، زیرا در روزهای منتهی به وقوع پیروزی انقلاب اسلامی حوادثی رخ داد که مهم ترین تاریخ کشور را رقم زد. از این رو بهمن ۱۳۵۷ دهه سرنوشت‌سازی در تاریخ مبارزات مردم ایران علیه سلطنت پهلوی به حساب می‌آید؛ در روزهای آغازین این ماه رهبری نهضت در پیام‌ها، مصاحبه‌ها و دیدارهای خود ضمن دعوت مردم به وحدت کلمه بر ادامه مبارزه تا براندازی سلطنت تأکید داشتند.

با متزلزل شدن‌ پایه‌های‌ رژیم پهلوی در مقابل فشارهای مردمی و امواج خروشان انقلاب اسلامی، بختیار آخرین نخست وزیر این رژیم درصدد بود تا با اقداماتی که در جهت کم کردن خشم مردم و فروکش کردن انقلاب‌ انجام‌ ‏می دهد، بتواند نظر امام(ره) را به خـود جلب کند. وی در این راستا دستور آزادی‌ ۱۶۲‌ زندانی‌ سیاسی را صادر کرد و این زندانیان در میان ابراز احـساسات شـدید مردم آزاد شدند.

بعدازظهر همان‌ روز، تعداد زیادی از همافران و افسران نیروی هوایی، دست به راهپیمایی زدند و همبستگی‌ خـود را بـا مـلت مسلمان ایران اعلام کردند. در شرایطی که مبارزه بر علیه رژیم در داخل و خارج از کشور شدت یافته بود، بحث بازگشت امام (ره) از فرانسه به ایران نیز مطرح شد. از آنجا که امام(ره) همواره بازگشت به ایران را منوط به خروج محمدرضا پهلوی از کشور اعلام می‌کردند،‌ پس از خروج وی در روزهای ‌آخر دی ۱۳۵۷ خورشیدی، خبر بازگشت ایشان نیز در رسانه‌های خبری انتشار یافت. همچنین مطبوعات ایران با عنوان بزرگ نوشتند: امـام‌ خـمینی(ره)‌ تـا چند روز دیگر به ایران باز خواهند گشت.

ماجرای ورود امام‌خمینی(ره) به ایران و مشکلات و موانع توطئه‌آمیزی که در آن بحبوحه ایجاد شد و مانع‌تراشی‌های ابلهانه و سخیف دولت موقت برای جلوگیری از بازگشت، رهبر کبیر انقلاب، یکی از بخش‌های بهت‌آور تاریخ انقلاب اسلامی است. شجاعت، تیزبینی و قدرت تحلیل اعجاب‌آور امام‌(ره)، همراه تلاش‌های هوشمندانه و تأثیرگذار اعضای شورای انقلاب در تهران و مهم‌تر از آن حضور بی‌نظیر مردم در صحنه، سبب شد تا دولت بختیار، باوجود تلاش‌های مذبوحانه خود، شکست بخورد و اینگونه با پیوند میان ارتش و ملت، سرنگونی کامل دستگاه ظالم رژیم پهلوی محقق شود.

۱ بهمن ۱۳۵۷

دیدار با سیدجلال‌الدین تهرانی

چند روز پس از تشکیل شورای سلطنت سیدجلال‌الدین تهرانی رئیس شورای سلطنت به نمایندگی از سوی بختیار به منظور گفتگو با امام خمینی وارد پاریس شد. اما امام خمینی پذیرش او را منوط به «استعفا از عضویت در شورای سلطنت» و «غیرقانونی اعلام کردن آن شورا» کردند. دکتر تهرانی در روز اول بهمن استعفای خود را نوشت اما در استعفا اشاره‌ای به غیرقانونی بودن شورای سلطنت نشده بود، بنابراین مورد موافقت امام قرار نگرفت. وی پس از گفتگو با دکتر صیف‌الدین نبوی پزشک امام خمینی متن استعفای اصلاح‌شده خود را تقدیم امام کرد و حضرت امام او را به حضور پذیرفتند.

‏‏سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج درباره رمز پیروزی انقلاب

جمعی از دانشجویان و ایرانیان مقیم خارج از کشور با امام خمینی در نوفل‌لوشاتو دیدار کردند. رهبر انقلاب در این دیدار، وحدت کلمه را منشأ قدرت و پیروزی ملت در برابر رژیم شاه با وجود تمام مظاهر قدرت و حمایت کشورهای خارجی از این رژیم عنوان کردند و با اشاره به جبران‌ناپذیری جنایت‌ها و غارتگری‌های خاندان پهلوی، رژیم سلطنتی را برخلاف قوانین عقلی و انسانی خواندند و سرنوشت ملت در هر برهه‌ای از زمان را بر عهده ملت آن زمان دانستند.

معظم‌له ویژگی قیام برای خدا را عدم سستی و شکست‌ناپذیری آن برشمردند و از همه مردم مبارز ایران خواستند که با دوری جستن از غرب‌گرایی و جبهه‌بندی و پرهیز از اختلاف، زیر پرچم اسلام گرد هم آیند. ایشان همچنین از دست دادن اتحاد را عامل شکست خواندند.

تدابیر امنیتی فرانسه برای محافظت از امام (بهمن ۱۳۵۷ )

در پی تهدیدهایی نسبت به جان امام خمینی، سرویس‌های پلیس فرانسه برای محافظت از معظم‌له در نوفل‌لوشاتو، به طور محسوس تقویت شدند. مقامات پلیس فرانسه گفتند: از زمان ورود امام به نوفل‌لوشاتو بارها اشخاص ناشناسی تلفنی ایشان را به قتل تهدید کرده‌اند. [اما] این تهدیدات کوچک‌ترین خللی در بازگشت امام به ایران وارد نیاورده است.

تعیین مدرسه رفاه برای محل اقامت امام (بهمن ۱۳۵۷ )

پس از تصمیم امام خمینی مبنی بر بازگشت به ایران «کمیته استقبال از امام خمینی» با شرکت نمایندگان گروه‌های مختلف اجتماعی تشکیل شد.

مهمترین وظیفه این کمیته برگزاری مراسم استقبال و محافظت از جان رهبر انقلاب بود. اولین کار اعضای کمیته، تعیین محل اقامت امام خمینی بود که ضمن تماس با پاریس، به پیشنهاد حضرت امام، مدرسه رفاه که در یکی از نقاط مردمی تهران بود و مالک شخصی نداشت و محل فعالیت‌های مبارزین بود به عنوان محل اقامت امام خمینی تعیین شد.

تأکید امام بر حضور در میان مردم(بهمن ۱۳۵۷ )

کمیته استقبال بر این شد که برای حفظ امنیت جانی امام، ایشان را با یک فروند هلی‌کوپتر به بهشت زهرا ببرند. برنامه‌های کمیته بسیار عظیم و گسترده بود. موضوع از طریق آیت‌الله بهشتی با امام در میان گذاشته شد. حضرت امام طی تماسی به آقای فردوسی‌پور گفتند: «به این آقایون بگو: مگر کورش را می‌خواهند وارد ایران بکنند؟ یک طلبه از ایران خارج شده، همان طلبه به ایران برمی‌گردد. من با هلی‌کوپتر به بهشت زهرا نخواهم رفت.» حضرت امام نظر خود را به آیت‌الله بهشتی منتقل کرد ولی آقای بهشتی اصرار کرد و گفت: «حضرت امام زیر دست و پای مردم له می‌شوند.» موضوع مجدداً که به امام گزارش شد، امام فرمودند: «من باید مانند سایر مردم حرکت کنم ولو زیر دست و پای مردم بروم وله شوم.»

انتهای خبر/