به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ مسلم غیبی در یادداشتی به «رهیاب» نوشت: در روزگار ما، تصویری رنگ‌آمیزی‌شده از گذشته، موسیقی‌ای پرهیجان، متنی اغراق‌آمیز و هزاران حساب جعلی در فضای مجازی، ترکیبی است که دشمنان ایران اسلامی به کار می‌برند تا گذشته‌ای پر از خفت و خاری را زینت دهند و در چشم نسل جوان، سلطنت پهلوی را نمادی از خدمت و پیشرفت جلوه دهند. هدفشان نه صرفاً تخریب جمهوری اسلامی، بلکه تحقیر آن است. این در حالی است که بسیاری از اطرافیان ما نیز، فریب این ترکیب دروغین را خورده‌اند و گمان می‌کنند ایرانِ آن روزها، سرزمین رفاه و پیشرفت بوده است.

اما حقیقت را باید در آمار و ارقام جست. در سال ۱۳۵۶، بی‌سوادی مطلق در ایران ۷۰ درصد بود؛ یعنی ۷۰ درصد از مردم حتی توانایی خواندن و نوشتن نداشتند. از میان ۳۰ درصد جمعیت باسواد، تنها ۱۵۵ هزار نفر تحصیلات دانشگاهی داشتند، یعنی تنها ۱/۹ درصد از کل جمعیت. اما امروز، میزان سواد به ۷۰ درصد رسیده و تعداد افراد دارای تحصیلات عالی از ۸ میلیون نفر فراتر رفته است؛ جهشی خیره‌کننده، نزدیک به ۶۰۰ درصد.

در جامعه‌ای که چنین رشد علمی را تجربه کرده، طبیعی است که سایر ابعاد نیز متحول شوند. در روزگاری نه‌چندان دور، در شهرهای مختلف خوزستان، از دزفول و اندیمشک تا آبادان و خرمشهر، پزشکان هندی، بنگلادشی و حتی انگلیسی، با افتخار و دبدبه فعالیت می‌کردند، چرا که ایران در فقر پزشک و تجهیزات پزشکی به سر می‌برد. اما امروز، اگر در همین شهرها گشتی بزنید، ساختمان‌های چندطبقه پزشکی، داروخانه‌ها، کلینیک‌ها و مطب‌های متعدد را خواهید دید. نه‌تنها ایران با مشکل کمبود پزشک و تجهیزات مواجه نیست، بلکه به یکی از صادرکنندگان مهم خدمات پزشکی تبدیل شده است.

این رشد فقط به پزشکی محدود نیست. از صنعت نظامی گرفته تا کشاورزی و فرهنگ، در هر حوزه‌ای که نگاه کنیم، تفاوت میان گذشته و حال، حتی از این هم چشمگیرتر است. روزگاری که ایران برای تانک‌های خود اپراتور اجنبی استخدام می‌کرد و حالا که تجهیزات نظامی ایران، در جنگ‌های بین‌المللی، مورد توجه و تحلیل کارشناسان غربی است. این حجم از پیشرفت اگر شگفت‌آور نیست، پس چیست؟

اما در میان همه این موفقیت‌ها، شاید تنها جایی که نتوانسته‌ایم به همان میزان رشد کنیم، رسانه است. رسانه‌ای که قادر است جلاد را شهید جلوه دهد و ملتی را که روزگاری کابینه دولتش در سفارتخانه‌های بیگانه چیده می‌شد، نماد قدرت و استقلال نشان دهد. همان رسانه‌ای که امروز تلاش دارد ایرانِ مقاوم در برابر فشارها و تحریم‌ها را کشوری عقب‌مانده معرفی کند.

رسانه، اگر در دست دشمن باشد، می‌تواند حقیقت را بپوشاند و دروغ را واقعیت جلوه دهد. می‌تواند رژیمی را که گرفتار فقر، بی‌سوادی، قحطی و رانت‌خواری بود، به نمادی از پیشرفت بدل کند و امروز را که ایران بر بلندای عزت و اقتدار ایستاده، به شکلی دیگر روایت کند.

پس باید در کنار همه پیشرفت‌ها، در حوزه رسانه نیز گام‌های جدی برداریم. رسانه‌ای که امروز به ابزاری علیه حقیقت تبدیل شده، باید بازپس گرفته شود. حقیقت را از میان تاریکی دروغ بیرون آوریم، تا تصویری روشن از دیروز و امروز، پیش روی مردم قرار گیرد. این، وظیفه‌ای است که بر دوش همگان است؛ رسالتی که اگر به آن بی‌اعتنا باشیم، تاریخ را نه با واقعیت، که با خیال و فریب خواهند نوشت.

انتهای خبر/