به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی«رهیاب»؛ با خنک شدن هوا در اهواز بازار عرضه قلیان‌ها در دو سمت رودخانه کارون ،پارک های ساحلی داغتر شده است. تا چند سال پیش میانگین سنی افرادی که به سمت و سوی قلیان می‌رفتند بین ۳۰ تا ۵۰ سال بود اما امروزه جوانان و نوجوانان بسیاری را در پارک‌ها ومنازل می‌بینیم که بعضأ در کنار خانواده و با مهارت و جدیتی خاص از این کوزه پر طعم و دود کام می‌گیرند.

آنچه باعث تأسف بیشتر می‌شود اینست که مصرف قلیان در سنین نوجوانی افزایش یافته و مصرف به سن ۱۳ تا ۱۵ سال رسیده است.به گونه‌ای که اگر پیش از این قلیان فقط در قهوه‌خانه‌ها مصرف می‌شد هم اکنون به تفرجگاه‌ها کشیده شده است.

اما ماجرا فقط به استعمال قلیان ختم نمی شود بلکه کشف حجاب بانوان و اجرای موسیقی مبتذل مصرف موادمخدر و مشروب نیزدر سایه غفلت و بی‌خیالی مسئولان ارشد و ذی‌ربط استان مشاهده می‌شود و جالب آن‌جاست که متولیان امر کوچکترین واکنشی از خود نشان نمی دهند.

 پارک ساحلی اهواز از شمال تا پل «علی ابن‌مهزیار» از بوی تند تنباکوی میوه‌ای همراه با انواع مواد مخدر کمتر محل خالی ومناسب برای تفریح خانواده‌ها و کودکان می توان پیدا کرد و این وضعیت باعث ناراحتی شهروندان این شهر شده است.

آنان می گویند تنها محل تفریحی اهواز تبدیل به مکانی ناهنجار شده و هنگام ورود به این پارک ساحلی بوی تند انواع قلیان های میوه‌ای سیب ، موز، آدامس ، نعنا ، بلوبری و ... به وضوح شامه را می آزارد و در هر نطقه از این تفریحگاه ، تعدادی دختر و پسر جوان را می بینیم که با لذت حلقه های دود سفید را از سینه بیرون می دهند.

این درحالی است که آنچه درقلیان‌ها به سوی ریه های جوانان تلمبه می‌شود بسیار خطرناک‌تر از سیگار وحتی تنباکوهایی است که مادربزرگ‌ها بر سر قلیانشان می‌گذاشتند ودود می‌کردند؛ تنباکوهایی چسبناک ولزج که عطرهای خاصی ازمیوه ها را از خود متصاعد می‌کند و درخارج کشور تولید شده و به صورت قاچاق وارد کشور می‌شوند .این تنباکوها دارای موادی است که دراثر حرارت تبدیل به گازهایی خوشبو اما سرطانزا می‌شوند که محققان مضرات آن‌ را اثبات هم کرده اند.

«ناصر» یکی از عرضه کننده قلیان های میوه ای در پارک ساحلی اهواز گفت: که حدود ۱۵ سال است قلیان با طعم های مختلف عرضه می‌کند و با استقبال خوب جوانان کسب وکار خود را رونق داده و روز به روز تعداد قلیان‌ها را بیشتر می‌کند.

وی که ابتدا با ۶ قلیان این کار را شروع کرده ، اکنون بیش از ۶۰ قلیان دارد و در ایام تعطیل قلیان هم کم می آورد . میانگین درآمد وی از عرضه قلیان در این ایام بین چهار تا پنج میلیون ریال است که با فروش سایر خوراکی ها از نوع قهوه ، چایی و ... درآمدش بیشتر می شود .

این عرضه کننده قلیان مقصر عمده افزایش عرضه قلیان را مسئولین شهر عنوان کرد و اظهار داشت: پس از اخذ مدرک دیپلم به دلیل بیکاری و نداشتن شغل و درآمدی برای امرار معاش، بهترین کسب وکاری را که می‌توانستم انجام دهم همین کار بود که با سرمایه کم و بدون پرداخت هیچگونه عوارض ، مالیات و اجاره محل می‌توانستم کسب و کاری با درآمد متوسط بدست آورم .

محمد دیگر عرضه کننده قلیان در پارک ساحلی مقابل خیابان ۱۳ شرقی کیانپارس با اشاره به گرانی تنباکو میوه‌ای گفت: با افزایش نرخ ارز قیمت تنباکوهای میوه‌ای مثل سایر اجناس بالا رفته است و شاهد افزایش حدود هفت برابری شده است و به تبع آن عرضه قلیان هم افزایش پیدا می‌کند.

محمد با گذشت سه سال از عرضه قلیان در پارک توانسته موتورسیکلت خود را به پراید تبدیل کند و در ادامه اظهار داشت : فروش قلیان در پارک ساحلی سود خوبی دارد و البته از طرفی امکان به دام افتادن نیروهای انتظامی هم وجود دارد که باز هم پس از مدتی استراحت به کار خود ادامه می دهیم .

محمدجواد جوان دیگری است که پنج شنبه و جمعه ها در پارک ساحلی تنقلات می‌فروشد و ازاین راه امرار معاش می کند و در این ایام روزانه حدود پنج میلیون ریال انواع تنقلات به شهروندان می فروشد.

وی می گوید: از دیدن جوانانی که وقت و پول و سلامتی خود را برای کشیدن قلیان هزینه می‌کنند ناراحت می‌شوم ولی نمی‌توانم کاری کنم . ظاهرا کسی هم نگران نیست چون اقدام اساسی برای کنترل و جمع آوری قلیان فروشان در این پارک ساحل کارون نمی‌کنند .

این فروشنده پارک ساحلی می گوید: البته ریشه اصلی این وضعیت، بیکاری این جوانان است که به این کار روی آورده اند، هرچند مدت نیروهای انتظامی برای جمع آوری قلیانی های پارک اقدام می‌کنند ولی از فردای آن روز مجدد به حالت اول بر می‌گردد، بهترین کار این است که در پارک کیوسک های حفظ امنیت و جلوگیری از عرضه قلیان دایر شود تا شهروندان با خیال راحت و امنیت برای تفریح به این پارک بیایند.

محمد جواد افزود : خیلی از عرضه کننده های قلیان علاوه بر تنباکو مواد مخدر هم توزیع می‌کنند و به مشتری‌ها پیشنهاد افزودن برخی مواد مخدر به تنباکو قلیان هم می‌دهند و از این راه مشتری‌ها را جذب خود می‌کنند.

با وجود اینکه بر اساس ماده ۷ آیین‌نامه اجرایی قانون جامع کنترل و مبارزه با دخانیات و به منظور حفظ سلامت عمومی به ویژه محافظت در برابر استنشاق تحمیلی دود، محصولات دخانی استعمال این مواد در اماکن عمومی ممنوع است.اما شاهدیم که در بسیاری از اماکن عمومی و حتی در پارک‌ها هم این امر رخ می‌دهد.گویی هیچ یک از مسئولین عزمی جهت جمع آوری آن ندارند ،زیرا یک روز با قاطعیت از جمع آوری آن صحبت می کنند و روز دیگر مقابله با آن را به فراموشی می‌سپارند.

به هر حال مبارزه با این معضل، مستلزم یک همگرایی و هم افزایی بین دستگاهی است و نمی‌توان صرفا با تکیه بر یک یا دو نهاد، انتظار حصول دستاوردی جدی را در این خصوص داشت،مسئولان ذیربط باید ،کمربند برخوردها و جریمه ها برای مقابله با قلیان را تنگ تر از گذشته کنند شاید بتوان این چهره زشت این معضل را از بدنه پارک‌های شهر زدود.

پایان پیام/