به گزارش خبرنگار شبکه اطلاع رسانی«رهیاب»؛یکی از جذاب‌ترین مقاصد طبیعت‌گردی تالاب‌هایی است که در گوشه‌وکنار ایران وجود دارند؛ مرداب‌ها و تالاب‌ها یکی از ناب‌ترین اکوسیستم‌ها در طبیعت محسوب می‌شوند. تالاب هورالعظیم به دلیل شرایط مناسب غذایی، آب و دما در فصل های پاییز و زمستان هدف مهاجرت پرندگان مناطق سیبری، اروپای شرقی و جنوب آفریقا است.

هورالعظیم بزرگترین تالاب میان مرزی ایران در استان خوزستان واقع شده که نیمی از آن در کشورمان و نیم دیگر در عراق قرار دارد، بخش عراقی به دلیل سد سازی‌های گسترده ترکیه بر رودخانه‌های دجله و فرات رو به نابودی است و نی‌های هور را خشکی عظیمی فرا گرفته؛ هر از گاهی آتش نیز به جان آن‌ها افتاده و مشکلات را در این محل دو چندان می‌کند.

وارد نشدن آب از طرف عراقی به دلیل سد سازی ترکیه و همچنین سد سازی‌های داخلی بر روی رودخانه‌های کرخه باعث شده هورالعظیم در خطر قرار بگیرد. اما مسئله و نکته قابل اهمیت آن است که حالا این تالاب جان خود را از رودخانه‌های ایرانی می گیرد و بزرگترین نقش در زنده ماندن آن و همچنین تمایل پرندگان برای مهاجرت، به مدیریت منابع آبی ایران وابسته است.

حالا و با سرد شدن آب و هوا سیلی از پرندگان مهاجرت خود را به سمت تالاب‌های خوزستان آغاز کردند تا خونگرمی این مناطق آن‌ها را از گزند سرمای سوزان مناطق شمالی و سیبری در فصل پاییز و زمستان در امان نگه دارد؛ اما این مسئله مزیت دیگری نیز برای استان خوزستان به همراه دارد و آن هم توسعه گردشگری طبیعی است.

استان خوزستان علاوه بر آنکه هر ساله میزبان هزاران قطعه از پرندگان مهاجر است، می‌تواند فرصت مناسبی برای گردشگری طبیعی باشد و گردشگران طبیعت دوست را از هر کجای جهان به این نقطه بکر از زمین بکشاند

از لحاظ تنوع پرندگان، استان خوزستان به دلیل داشتن تالاب‌های زیاد، متنوع‌ترین و بالاترین گونه‌ها را در بین استان‌ها از لحاظ پرنده به خود اختصاص داده به طوری که بیش از ۳۲۰ گونه پرنده در استان وجود دارد که از مجموع بیش از ۵۰۰ گونه پرنده در جهان هستند و یکی از خصلت‌های تالاب‌های خوزستان نیز همین است که بیشترین تنوع از لحاظ تنوع پرندگان آبزی و کنار آبزی در استان خوزستان و تالاب‌های خوزستان زیست می‌کنند. وجود این بخش وسیع از پرندگان در استان باعث جذابیت و زیباتر شدن تالاب‌ها و همچنین جذب گردشگران بیشتری در منطقه می‌شود.

موسی مدحجی مدیر تالاب‌های استان خوزستان به خبرنگارما گفت: هرسال بیش از ۳۵۰ گونه پرنده از مناطق اروپا و سیبری به این تالاب مهاجرت می‌کنند.

وی افزود: تالاب هورالعظیم برای بازدید گردشگران آزاد است و منعی برای حضور توریست در این منطقه وجود ندارد.

 مدیر تالاب‌های استان خوزستان  با بیان اینکه تالاب ها همواره به عنوان مهمترین و حیاتی ترین زیستگاه پرندگان آبزی به شمار می آیند، افزود: هورالعظیم محل زمستان گذارانی بسیاری از پرندگان آبزی و كنارآبزی از قبیل اردك ها، غازخاكستری، چنگر و انواع آبچلیك است.

مدحجی اظهار داشت: پنج گونه كمیاب پرندگان كه به این تالاب مهاجرت می كنند شامل میوه خور، اكراس آفریقایی، عروس غاز، غاز پیشانی سفید كوچك و اردك مرمری است.
وی گفت: همچنین پرندگانی از جمله پلیكان، حواصیل ارغوانی، اكراس آفریقایی، یلوه، غاز خاكستری، فلامینگو و دراج در این تالاب مشاهده شده است.

بحث گردشگری در تالاب‌ها موضوعی است جذاب برای هزاران دوستدار طبیعت که می‌خواهند چند صباحی به دور از هیاهوی شهری و صدای آزار دهنده بوق خودرو‌ها دل را به آرامش‌ها تالاب‌های خوزستان بسپارند در همین زمینه لازم است تا نه تنها پرندگان مورد حفاظت و صیانت قرار بگیرند، بلکه مناطق نیز متناسب با ورود گردشگران توسعه یابد که می‌توان به گسترش بومگردی و تاسیس هتل‌ها اشاره کرد.

جلالی از محیط بانان تالاب هورالعظیم می‌گوید: «ما هر ساله در مهر ماه به صورت مستمر و مداوم مناطق را تحت پایش قرار می‌دهیم و حفاظت می‌کنیم».

علاوه بر آن گردشگری طبیعت نقش به سزایی در متحول کردن اقتصاد جوامع دارد و اکثر هورنشینان نیز به لحاظ معیشت پس از به وجود آمدن خشکسالی‌ها در وضعیت نامساعدی قرار دارند که ورود گردشگران برای آن‌ها نیز مفید و ارزشمند است.

احمد یکی از تالاب نشینان در این رابطه گفت: از سه سال پیش و پس از تحریم‌های همه جانبه اقتصادی زندگی ما نیز تحت تاثیر قرار گرفت، نه تنها ورود گردشگران کمتر شد پس از شیوع کرونا نیز به صفر رسیدف اکنون نیز خشکسالی  وضعیت را در برخی مناطق به شدت دشوار کرده، اما دستکم در این نقطه دوباره صید و صیادی رونق یافته است. وجود پرندگان، تلف شدن آن‌ها و رها شدن فضولات شان در آب هم امید بخش است و هم باعث افزایش ماهی‌ها می‌شود.

ظرفیت‌های عظیم هورالعظیم انسان را وا می‌دارد به تفکر در خصوص چرایی استفاده نشدن از این منابع خدادای. موضوعی که متولیان امر باید بیشتر در خصوص آن از خود بپرسند. شاید اگر چنین مکانی در هر کجای دنیا بود، به تنهایی سالانه میلیون‌ها گردشگر و دوستدار طبیعت را به سمت خود جذب می‌کرد.

پایان پیام/