به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب» به نقل از خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع‌رسانی راه دانا؛ فیلم سینمایی «بازی را بکش» فیلمی از محمدابراهیم عزیزی و تهیه کنندگی مصطفی کیایی و به قلم مشترک لادن شیرمرد و محمدابراهیم عزیزی، از روز ۱۷ اردیبهشت ماه به روی پرده سینماهای سراسر کشور رفته و در این مدت تنها با ۳ هزار و ۵۲ تماشاگر، فقط ۲۵۷ میلیون تومان فروخته است، فروشی که با توجه به هزینه‌های ساخت و تولید یک فیلم در مقایسه با دیگر فیلم های اکران شده در این تاریخ از جمله فیلم‌های میلیاردی «صددام»، «خانه ارواح» و «زیبا صدایم کن»، فروشی نگران کننده و نامطلوب به حساب می‌آید.

در این فیلم که از جمله آثار راه یافته به بخش مسابقه چهل و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر بود، محسن کیایی، هدی زین‌العابدین، محمد بحرانی، متین حیدری‌نیا، حدیث بیابانگرد و پوریا رحیمی سام به ایفای نقش پرداختند.

«بازی را بکش» که اولین ساخته بلند عزیزی است، برگرفته از داستان واقعی زندگی یکی از پیشکسوتان فوتبال در مناطق شمالی کشور است که در ژانر درام و با سوژه‌ای اجتماعی به موضوع فساد و دست‌های پشت پرده در ورزش اشاره دارد.

روایت فیلم با حادثه‌ای تکان‌دهنده آغاز می‌شود، مرگ تلخ یک بازیکن فوتبال باسابقه به نام «مسعود» در پی خطای بازیکن تیم مقابل که به شکلی ناگهانی زمین بازی را به صحنه تراژدی بدل می‌سازد. از قضا، برادر بزرگ‌تر او «موسی» با بازی «محسن کیایی» که خود مربی فوتبال است، در حین وقوع حادثه در کنار زمین حضور دارد و شاهد این لحظه هولناک است. «موسی» در مواجهه با شوک فقدان برادر و درگیر شدن با شایعاتی پیرامون عمدی بودن خطای رخ‌داده، وارد مسیری می‌شود که نه‌تنها احساسات شخصی بلکه باورهایش را به تدریج تحت شعاع قرار می‌دهد. این آغاز پرتنش، به‌درستی بستری برای ایجاد حس همدلی و کنجکاوی در مخاطب فراهم می‌آورد و در حالی که موضوع قمار و فساد در فوتبال سال‌هاست به‌عنوان یک واقعیت تلخ در اذهان عمومی جا افتاده، فیلمساز برای ارائه روایتی تازه و متمایز در این زمینه، نیازمند نگاهی موشکافانه‌تر و ورود دقیق‌تر به ساختار پیچیده و چندلایه این موضوع است؛ نه صرفاً اشاره‌ای سطحی و گذرا.

«بازی را بکش» فیلمی است که برای نخستین‌بار در چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و به واسطه‌ی موضوع و روایت پرکشش خود، نگاه مخاطبان و رسانه‌ها به‌سوی آن جلب شد. امتیازی که منتقدین سینما به «بازی را بکش»، به عنوان یک فیلم کاملا فوتبالی می‌دهند، امتیازی قابل قبول است.

منتقدین بازی‌های بازیگران اصلی ازجمله محسن کیایی و هدی زین‌العادبنی را روان و متقاعد کننده می‌دانند. همچنین منتقدین فضای داستانی فیلم را جذاب و هیجان انگیز می‌دانند به گونه‌ای که تماشاگر را به دنبال خود می‌کشاند و به نقد فساد، تبانی و بی قانونی در فوتبال می‌پردازد. منتقدین سیما این فیلم را به عنوان یک اثر جسورانه و متفاوت در سینمای ایارن می‌دانند که به موضوعی مهم و کمتر پرداخته شده اشاره دارد.

هر چند «بازی را بکش» گزینه‌ای جذاب برای تماشا کنار خانواده است اما به دلیل ضعف در روایت و شخصیت‌پردازی به اثر چندان عمیقی تبدیل نمی‌شود.

تحلیلگران سینما، در خصوص پایان بندی این فیلم معتقدند که فیلم در پاره ای از مواقع با رویکردی کلیشه‌ای به مسائلی مانند ممنوعیت حضور بانوان در ورزشگاه‌ها پرداخته است. همچنین در خصوص پایان بندی فیلم، برخی از منتقدین سینما معتقدند که پایان بندی فیلم این حس را به مخاطب القا می‌کند که تلاش برای اصلاح فساد در ورزش، بی‌فایده است.

محمدامیر بهامیر، منتقد سینما در گفتگو با شبکه اطلاع‌رسانی راه دانا، با اشاره به این فیلم عنوان کرد: این فیلم در ژانر درام، اثر متوسطی محسوب می‌شود و به دلیل موضوع نوین و جدیدی که دارد باعث جل نظر مثبت منتقدین جشنواره فجر شده است.

وی در این خصوص افزود: اگر بحث گرانی بلیت سینما را کنار بگذاریم، در مجموع آثاری که در ژانر درام یا موضوع اجتماعی تولید می‌شوند، آنچنان باب میل مخاطب نیستند. چراکه مخاطب سینمای ایران به ویژه قشر جوان در شرایط فعلی کشور، به دنبال زمانی برای رهایی از دغدغه و مشکلات و ایجاد لحظاتی شاد است به همین خاطر فیلم کمدی را انتخاب می‌کند و نه فیلم درام و اجتماعی را.

باتوجه به حضور این فیلم در جشنواره فیلم فجر و حضور چهره‌های شاخصی از جمله محسن کیایی و هدی زین‌العابدین و همچنین نقطه نظرات مثبت مردم و منتقدین، انتظار بیشتری از فروش این فیلم در زمان اکران عمومی می‌رفت. انتظاری که اکنون و با گذشت حدود یک ماه از آغاز اکران، هنوز برآورده نشده و با توجه به اینکه فروش و استقبال از یک اثر هنری در اکران عمومی، به عوامل مختلفی از جمله عوامل و دست‌اندرکاران یک اثر، ژانر و سیر قصه و فیلمنامه آن، نقدهای منتقدین و سینماگران و نیز تبلیغات رسانه‌ای و نیز اختصاص سالن‌های سینما به یک اثر بستگی دارد که محمد ابراهیم عزیزی، کارگردان این فیلم در این خصوص می‌گوید:‌ درباره سینمای اجتماعی و تقسیم سانس و تعداد سالن‌هایی که در اختیار یک فیلم قرار می‌گیرد، پیش از من هزاران نفر دیگر اعتراض کردند که اتفاقا سینماگران بزرگی هستند و از من هم بیشتر کار کرده‌اند ولی باز می‌بینیم که دوباره روال اکران بر همان منوال گذشته است و تغییر نداشته است. وقتی به فیلم شما در سینماهای مختلف ساعت ۱۱ صبح سانس اکران می‌دهند، دیگر حرفی برای گفتن وجود ندارد. برخورد و مواجه با برخی فیلم‌ها به شکلی است که هر فردی با قدری تامل در آن شوک می‌شود. واقعا چه کسی ۱۱صبح به سینما می‌رود؟

این کارگردان در ادامه خاطرنشان کرد: تقریبا بیشتر سانس‌هایی که در اختیار فیلم ما قرار گرفته است ساعت ۱۱ صبح یا ۲۳ شب بود، دقیقا خنثی‌ترین سانس‌ها به فیلم «بازی را بکش» اختصاص پیدا کرد. مدلی که به فیلم ما اکران دادند بیشتر شبیه یک اکران خصوصی است تا عمومی، هرچند اکران خصوصی هم در این ساعت‌ها گرفته نمی‌شود، به نظرم برای فیلم‌هایی که در ساعت‌های خنثی به نمایش در می‌آیند باید یک اصطلاح جدید به کار برد مثلا بگوئیم شبه اکران. حتی فیلم‌های هنر و تجربه هم به این صورت اکران نمی‌شود.

در نهایت به دلیل کم رونقی استقبال از این فیلم در گیشه سینما، فیلم بازی را بکش، از روز گذشته ۱۹ خرداد، علاوه بر اکران عمومی، وارد چرخه اکران آنلاین شد، تا از این طریق مورد توجه مخاطبین قرار بگیرد و باید دید این تصمیم در ادامه راه، چه روندی را طی و چه کمکی به استقبال از این فیلم خواهد نمود.

انتهای خبر/