به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «علی دیناروند» چهارم مهر ۱۳۳۵، در روستای شوهان از توابع شوش به دنیا آمد. پدرش صفر، کشاورزی می‌کرد و مادرش شاهی نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. کارگر کارخانه بود. ازدواج کرد و صاحب یک پسر شد. از سوی بسیج در جبهه حضور یافت. در روز جمعه دهم اردیبهشت‌ماه ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار او در بهشت علی شهرستان دزفول قرار دارد.

متن وصیت‌نامه شهید «علی دیناروند»: 

بسم رب الشهداء و الصدیقین

«ولا تقولوا لمن یقتل فی‌سبیل‌الله اموات بل احیاء ولکن لا تشعرون»

نگویید کسانی که در راه خدا کشته می‌شوند، مرده‌اند؛ بلکه آنان زنده‌اند و لکن شما شعوری ندارید که آنان را درک کنید.»

حال که می‌خواهم وصیت بنویسم، هیچ‌چیزی را دوست ندارم بنویسم مگر این که اتمام حجتی باشد با تمامی شما مردم مسلمان. خواهران و برادران!

باید همیشه قیام کرد

دیگر جای هیچ بهانه‌ای نیست که یک‌لحظه از یاد خدا باز ایستیم و در خانه بنشینیم و همچون سایر موجودات بخوریم و بخوابیم، زیرا دیگر در ایران اسلامی‌مان مسئله‌ای به‌عنوان سکوت نیست. باید همیشه قیام کرد و همیشه به پا خواست و کفری را که به سرکردگی آمریکای جهانخوار قدعلم کرده، سر جای خود نشاند.

از خط امام پیروی کنید

از شما می‌خواهم که حرمت خون شهدا را حفظ کنید، زیرا شهید آگاه است که می‌رود و جان خود را در این راه «راه الله» فدا می‌کند و تنها امیدش شمایید که بعد از آنها مانده‌اید؛ پس باید جهت ادامۀ راه شهدا، خط امام را پیمود، زیرا که تمامی شهیدان تنها مرامشان پیروی از خط امام است؛ پس بیایید تا با قطره‌قطره خونمان، خط خونین تشیع حسینی را ادامه دهیم و بر این اصل پایدار باشیم که تا ظالمی در جهان هست، ما هستیم و لحظه‌ای امانشان نخواهیم داد، تا این که پرچم سرخ توحیدی «لا اله الا الله» در سر بام‌های جهان برافراشته شود.

شهداء ما را آگاه کردند

با عرض تقدیم به برادران گرامی و پدر عزیزم و خانواده‌های شما سخنم را آغاز می‌کنم. باری، برادران عزیز! اگر چنانچه من شهید شدم، نباید غم و اندوه بخورید و برای من گریه کنید، بلکه شما باید افتخار کنید که چنین برادری را داشته‌اید که در راه خدا جهاد کند. امیدوارم که همیشه شهیدان را در نظر داشته باشید و بدانید آنها بودند که با قطره‌قطره خون این انقلاب و این سرزمین را از لوث وجود شاه به سرکردگی آمریکا، پاک کردند و ما را آگاه کردند که حق را از باطل بگیریم نه باطل را از حق. ما را هوشیار کردند، راه امام حسین (ع) که همان راه خدا و جهاد «فی‌سبیل‌الله» است، ادامه دهیم؛ پس شما مسئول هستید؛ مسئول خون تمام شهدا.

مرا در میان شهدای دزفول به خاک بسپارید

به برادرانم دوباره سلام می‌رسانم و امید من به خداوند تبارک‌وتعالی است که مرا به بزرگی خودشان ببخشند، اگر که ناراحتی از من دیده‌اند. از طرف من به کلیه اقوام و عموهای مهربانم با اهل خانواده سلام برسانید و هم چنین به تمام دایی‌هایم سلام برسانید. این وصیت را دارم و امیدوارم آن را انجام دهید: مرا در بین شهدای دزفول «بهشت علی» به خاک بسپارید.

والسلام علی من اتّبع الهدی.

علی دیناروند

انتهای خبر/