به گزارش گروه سیاسی خبرنگار شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ با گذشت زمان از پایان جنگ ۱۲ روزه و روشن‌تر شدن ابعاد عملیات موسوم به «چکش نیمه‌شب» آمریکا با هدف نابودی سایت‌های هسته‌ای ایران، و همچنین پاسخ راهبردی ایران تحت عنوان «بشارت فتح» که مهم‌ترین رادار ایالات متحده را در پایگاه «العدید» قطر هدف قرار داد، تحلیل‌های دقیق‌تری توسط صاحب‌نظران و تحلیلگران غربی منتشر شده است. این تحلیل‌ها نشان می‌دهد که هژمونی آمریکا در منطقه به‌طور جدی در مسیر افول قرار گرفته است، هرچند ترامپ همچنان به پیروزی ادعایی خود تأکید دارد.

تجاوز مستقیم آمریکا به خاک ایران در قالب حمایت از حملات رژیم صهیونیستی، اکنون به‌عنوان بخشی از روند زوال تدریجی قدرت جهانی واشنگتن ارزیابی می‌شود. این اقدام نه تنها با مخالفت گسترده افکار عمومی جهان مواجه شد، بلکه در داخل خود آمریکا نیز حمایت حداقلی داشت. طبق نظرسنجی‌های معتبر داخلی، تنها ۳۶ درصد از مردم آمریکا از حمله به ایران حمایت کردند. در برخی شهرهای آمریکا، معترضان با در دست داشتن پرچم‌های ایران و فلسطین، انزجار خود را نسبت به سیاست‌های جنگ‌طلبانه دولت‌شان اعلام کردند.

رژیم متجاوز آمریکا که به اصرار اسرائیل ناچار به ورود به جنگ با ایران شده بود، ناگهان خود را در دوراهی هراس از درگیری مستقیم با ایران و نگرانی از فروپاشی رژیم صهیونیستی زیر باران موشک‌های هوشمند ایران دید. تصمیم‌گیران آمریکایی در نهایت به یک عملیات محدود، کنترل‌شده و البته با پوشش رسانه‌ای سنگین برای انحراف افکار عمومی روی آوردند. اما برخلاف گذشته، این بار حتی تحلیلگران و رسانه‌های آمریکایی نیز به شکست این عملیات اذعان کردند.

برآیند تحلیل‌های غربی و حتی عبری این است که جنگ ۱۲ روزه نه‌تنها ایران را تضعیف نکرد، بلکه موجب شد:

اسرائیل با بحران امنیتی و اقتصادی بی‌سابقه‌ای روبه‌رو شود.

آمریکا بخشی از اعتبار راهبردی خود را در منطقه از دست بدهد.

ایران به عنوان یک قدرت بازدارنده و دیپلماتیک تقویت گردد.

در پاسخ به تجاوز آمریکا، حمله دقیق و مقتدرانه ایران به پایگاه هوایی «العدید» در قطر، پیامدهای گسترده‌ای در ابعاد نظامی، سیاسی، امنیتی و اقتصادی به‌دنبال داشت. این حمله، که در واکنش به هدف قرار دادن تأسیسات هسته‌ای فردو، نطنز و اصفهان صورت گرفت، نشان‌دهنده عزم قاطع جمهوری اسلامی برای پاسخ متقابل و تغییر معادلات امنیتی در منطقه بود؛ اقدامی که از لحاظ سطح و پیام، بی‌سابقه تلقی می‌شود.

پیامدهای نظامی حمله ایران به پایگاه العدید:

تأثیر بر توان عملیاتی آمریکا:

اصابت موشک‌های ایرانی به گنبد ژئودزیک پایگاه العدید که حامل تجهیزات ارتباطی پیشرفته بود، منجر به تخریب این سازه و آسیب به ساختمان‌های مجاور شد.

هرچند آمریکا مدعی رهگیری بخشی از موشک‌ها شد، اما خود نیز تأیید کرد که حداقل یک موشک به هدف اصابت کرده است.

این حمله نشان داد که ایران توانایی هدف‌گیری دقیق پایگاه‌های دورافتاده آمریکا را دارد و قدرت بازدارندگی موشکی خود را به نمایش گذاشته است.

در مجموع، حمله ایران به پایگاه‌های آمریکا در منطقه، گرچه حساب‌شده و محدود بود، اما حامل پیامی شفاف و قاطع بود: هرگونه حماقت و تجاوز مجدد، با پاسخی کوبنده‌تر، در سطحی بالاتر و کاملاً غیرقابل تصور مواجه خواهد شد.

این رویداد را می‌توان نقطه عطفی در تغییر توازن قوا در خاورمیانه دانست که می‌تواند آینده نظم و امنیت منطقه را برای سال‌ها تحت تأثیر قرار دهد.

در ادامه این روند، ناظران بین‌المللی معتقدند که ایران در پاسخ به تهدیدات اخیر، توانسته است نوعی «موازنه وحشت» میان خود و نیروهای فرامنطقه‌ای ایجاد کند. این موازنه، به‌ویژه پس از حمله موفق به پایگاه العدید، نه‌تنها بازدارندگی ایران را تقویت کرد بلکه اعتبار ادعای شکست‌ناپذیری ارتش آمریکا را نیز زیر سؤال برد. اکنون کشورهای منطقه به‌وضوح درمی‌یابند که مداخله مستقیم نظامی آمریکا دیگر همان کارایی سابق را ندارد و ایران توان پاسخ‌گویی سریع، دقیق و هدفمند به هرگونه تجاوز را دارد.

از سوی دیگر، پیام سیاسی این تقابل نیز بسیار پررنگ و تأثیرگذار بود. جمهوری اسلامی ایران با انتخاب نقطه‌ای حیاتی از زیرساخت‌های نظامی آمریکا، به‌گونه‌ای عمل کرد که نشان دهد هیچ نقطه‌ای از پایگاه‌های نظامی بیگانه در منطقه در امان نیست. این اقدام، بازتعریفی از معادلات بازدارندگی در منطقه بود و هم‌پیمانان آمریکا در منطقه را نیز نسبت به هزینه‌های وابستگی نظامی به واشنگتن، دچار تردید و نگرانی عمیق کرد. در واقع، تداوم این روند می‌تواند به بازآرایی ائتلاف‌های منطقه‌ای و کاهش نفوذ استراتژیک آمریکا در غرب آسیا بینجامد.

نویسنده: سید تاج‌الدین ایزدگشب، پژوهشگر و فعال رسانه‌ای