به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ هوای اهواز بار دیگر خاکستری شد؛ دود غلیظی که از هورالعظیم برخاسته بود، این‌بار نه‌تنها اهواز بلکه شهرهای سوسنگرد و هویزه را هم در بر گرفت. بوی دود آن‌قدر سنگین است که رهگذران به جای سلام، حال یکدیگر را با پرسش «خُب، امروز چطور نفس می‌کشی؟» می‌گیرند.

خشکی گسترده در بخش ایرانی تالاب، به دلیل ندادن حق‌آبه، هور را به انبار باروت تبدیل کرده است. این روزها آتش در بخش عراقی هور شعله‌ور شده و باد، دود حاصل از آن را مستقیماً به سمت خوزستان رانده است.

در خیابان‌های اهواز ماسک دوباره به صورت‌ها بازگشته، اما نه به خاطر کرونا. یک مادر جوان که فرزند خردسالش را در آغوش داشت، با صدایی گرفته به خبرنگار ما گفت: «بچه‌ام از دیشب فقط سرفه می‌کند، داروخانه‌ها پر از آدم‌هایی است که دنبال داروی ضدسرفه‌اند.

در سوسنگرد، مغازه‌داری با گلایه از وضعیت موجود افزود: «این دود چشم‌هایمان را می‌سوزاند، اجناس مغازه هم بوی دود گرفته. ما زندگی‌مان را وسط همین شرایط سخت ادامه می‌دهیم و انگار کسی نمی‌بیند.»

یکی از رانندگان تاکسی در هویزه هم با گلایه گفت: «مسافرها همه شیشه‌ها را بالا می‌کشند و کولر روشن می‌کنند، اما باز هم بوی دود داخل ماشین می‌آید. ما خفه شده‌ایم، این چه زندگی است؟»

استاندار خوزستان چندی پیش خبر داد یک هواپیمای آب‌پاش از نیروی هوا و فضا برای خاموش‌کردن آتش به کار گرفته شده، اما حجم گسترده شعله‌ها باعث شد تلاش‌ها به نتیجه نرسد. مردم می‌پرسند چرا در سال‌های گذشته فکری اساسی برای مهار این بحران نشد.

کارشناسان محیط‌زیست هشدار می‌دهند ادامه این روند، تالاب را به کانون همیشگی بحران بدل می‌کند. نابودی پوشش گیاهی، از بین رفتن پرندگان مهاجر و تهدید سلامت هزاران خانواده خوزستانی تنها بخشی از پیامدهای این وضعیت است.

با وجود شدت دود و گرمای طاقت‌فرسای تابستان، هنوز اقدام عاجلی از سوی مسئولان دیده نمی‌شود. مردم می‌گویند سال‌هاست وعده داده‌اند هورالعظیم احیا می‌شود، اما هر بار با وزش باد، بحران دوباره به خانه‌هایشان بازمی‌گردد.

امروز خوزستان بیش از همیشه صدای اقدام می‌خواهد؛ مردمی که در گرما و دود روزگار می‌گذرانند، چشم‌انتظار تدابیری عملی هستند تا نفس‌هایشان از هورالعظیم به جای دود، دوباره به عطر زندگی گره بخورد.

انتهای خبر/