به گزارش خبرنگار شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ علیرضا تقوی‌نیا، تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی نوشت: از ساعتی پیش آتش‌بس میان اسرائیل و ایران برقرار شده است.

در این خصوص چند نکته باید گفت.

آتش‌بس با صلح فرق دارد؛ آتش‌بس یعنی توقف آتشباری دوطرف و هر لحظه ممکن است وضعیت دگرگون شود و به شرایط جنگی بازگردد.

امام خامنه‌ای در واکنش به درخواست ترامپ درخصوص تسلیم بی‌قید و شرط ایران و برچیدن برنامه اتمی، فرمودند: صلح تحمیلی در کار نیست.

آیا امروز ایران آنگونه که ترامپ گفت تسلیم شده است؟

ایران دیشب به پایگاه نظامی آمریکا در قطر حمله کرد و امروز صبح نیز نقاطی در فلسطین اشغالی را هدف قرار داد.

 نتانیاهو در روز شروع جنگ به صراحت از نابودی جمهوری اسلامی پس از این جنگ صحبت کرد؛ این حرف نه تنها محقق نشد، بلکه اتحاد و همبستگی مردم با جمهوری اسلامی روز به روز بیشتر گشت.

ترامپ پس از حملات اسرائیل انتظار داشت که ایران پای میز مذاکره بیاید و شروط خود را در گفتگوهای بعدی تحمیل کند که این خواسته نه فقط پذیرفته نگشت، بلکه تعلیق همکاری ایران با آژانس اتمی در دستور کار قرار گرفت.

 اکنون ایران نه برنامه اتمی خود را کنار گذاشته و نه تاسیسات هسته‌ای او جمع آوری شده است؛ البته نمی‌توان منکر شد که این تأسیسات تاحدی آسیب دیده‌اند ولی نکته مهمی که باید به آن پرداخت حفظ ذخایر ۴۰۰ کیلوگرمی اورانیوم ایران بوده و این عامل بازدارنده همراه با تجهیزات غنی‌سازی هنوز در اختیار جمهوری اسلامی قرار دارد.

وقتی سخن از پیروزی یا شکست یک طرف در جنگ می‌شود باید دید اهداف اعلام شده شروع کننده جنگ چه بوده است؟

ایران بر دفاع از کیان ملی و امنیت خود تاکید ورزید و خواهان مجازات متجاوز بود و اسرائیل بر نابودی جمهوری اسلامی، برنامه اتمی و موشکی آن تاکید داشت.

حال اگر منصفانه به قضایا بنگریم، کدام طرف توانسته اهداف خود را محقق کند؟

نگارنده نیز آرزو داشت حملات تا نابودی کامل اسرائیل ادامه یابد اما بالاخره مدیریت جنگ بهتر از امثال ما که در خانه زیر کولر نشسته و از صفحه موبایل وضعیت را رصد می کنیم، اوضاع را تحت نظر دارد و متناسب با اقتضائات کشور تصمیم لازم را اتخاذ خواهد کرد و مهم اینست که جبهه داخلی به فرماندهان نظامی و تصمیم گیران سیاسی خود اعتماد کند.

ایران پس از این جنگ تجربیات فراوانی کسب کرده؛ هم در زمینه جنگ و هم در زمینه سیاست‌ ورزی و مطمئنا از بدو شروع آتش‌بس سعی در بازسازی توان خود و رفع ایرادات موجود خواهد نمود.

 وضعیت داخلی رژیم صهیونیستی پس از این جنگ آشفته خواهد شد؛ نتانیاهو باید پاسخگوی عملکرد و ضعف‌های خود باشد و جواب دهد که چرا اسرائیل نتوانست جمهوری اسلامی را نابود کند؛ چرا نتوانست برنامه اتمی ایران را از بین ببرد؛ چرا ایران تا لحظه آخر به شلیک‌های موشکی مرگبار خود ادامه داد و ...

اکنون دیگر برنامه اتمی ایران زیر نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نیست «ولو به صورت موقت» و ایضا دیگر دشمنان پروژه هسته‌ای جمهوری اسلامی حداقل اطلاعاتی از آن را در اختیار ندارند؛ این یک فرصت طلایی است تا بازدارندگی مدنظر ملت ایران در این فرصت آتش‌بس محقق شود.

در پایان باید گفت: اگر آمریکا و اسرائیل می‌توانستند نتیجه بهتری از این جنگ بگیرند، بی‌تردید تا رسیدن به پیروزی نهایی آن را استمرار می‌دادند.

اکنون آنان و دنیا فهمیده‌اند که برنامه اتمی ایران نابودشدنی نیست؛ موشک‌های ایران بسیار قدرتمند و دقیق هستند و انسجام ملی ایران کم نظیر و باید خطای محاسباتی خود را در مورد ایران بزرگ اصلاح کنند.

نویسنده/ علیرضا تقوی‌نیا، تحلیلگر مسائل سیاسی