به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «علی شالی»، بیستم شهریور سال ۱۳۴۲، در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش رضا، فروشنده لوازم یدکی بود و مادرش ملیحه نام داشت و تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. این شهید بزرگوار به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت، بیست و نهم مرداد سال ۱۳۶۲، با سمت فرمانده واحد اطلاعات در مهران توسط نیرو‌های عراقی بر اثر اصابت ترکش به کمر، شهید شد و مزار مطهرش در گلزار شهدای زادگاهش واقع است.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «علی شالی»؛

وصیت مى‏‌کنم بعد از شهادتم براى من گریه نکنید؛ چون گریه کردن شما باعث خوشحالى دشمن است و همچنین اگر می‌‏خواهید من ناراحت نشوم، تا آن جا که می‌توانید اشک نریزید و بدانید که محبت به من همان ادامه دادن راه من است.

اگر من نتوانستم به کربلا بروم و شما توفیق آن را پیدا کردید، از شما مى‌خواهم کمى از خاک آن جا را بیاورید و بر مزارم بریزید، شاید این کار موجب شفاعت من در آن دنیا شود. بدانید آرزوى من شهادت بود و حالا که به آرزوى خود رسیدم، شما نباید از این واقعه ناراحت باشید.

دیگر این که از شما مى‏‌خواهم هیچگاه از خط ولایت‌فقیه خارج نشوید؛ که همانا خط اسلام است و امام عزیزمان را تا خون در رگ شماست، تنها نگذارید. از خانواده عزیزم مى‌‏خواهم از هیچ ارگانى توقع نداشته باشند؛ چرا که آن‌ها باید مُزدشان را از خدا بخواهند، نه از دنیا و به خواهران خود نیز سفارش مى‌کنم حجاب‌شان را حفظ کنند.

انتهای خبر/