از مبارزه با مزدورانشاه تا حضور در جبهههایجنگ
شهید عبدالحسین آقایی همزمان با فارع التحصیلی از رشته مهندسی نفت به فیض شهادت نایل گشت.
شهيد حاج عبدالحسين آقائي در سال ۱۳۳۶ در اهواز به دنيا آمد از همان اوان كودكي و نوجواني و دبستان و دبيرستان استعداد فراوان خود را نشان داد. علاقه وافر او به مطالعه دروس در نهايت خود بود . در سال ۱۳۵۵ در رشته فيزيك دانشگاه شهيد چمران اهواز قبول و تا بعد از انقلاب اسلامي مشغول به تحصيل در اين رشته شد و همراه با كسب علم و دانش رابطه خود را با انقلاب مستحكمتر كرده و هم دوش دانشجويان مسلمان و ملت ايران جهت محو سلطه ابرجنايتكاران و مزدوران شاه تلاش ميكرد.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي به دليل بالا بودن معدل تحصيلي او در رشته تحصيلياش در دانشكده نفت آبادان پذيرفته شد. به اهواز آمد و همچنان فعاليتهاي خود را ادامه داد.
اينبار در فضاي عطرآگين و روحافزاي جبهههاي جنگ دين خويش را ادا ميكرد. شهيد آقايي در اكثر عملياتهاي جنوب در كنار ديگر برادران رزمندهاش شركت كرد تا سرانجام در عمليات غرورآفرين والفجر۸ در ظهر آخرين روز از آخرين ماموريتش و همزمان با فارغ التحصيلي در رشته مهندسي نفت شوق ديدار معبود را پسنديد و به سوي او پر كشيد.
وصیت نامه:
شكر خداوند را كه سعادتي نصيبم نمود كه در آرزوي وصل محبوب خويش سر از پا نشناخته ، اهل و ديار را پشت سر بنهاده و راهي جبهه، آن معبد بزرگ، آن مكان مقدس، كه در آن رنگ و بوي دنيايي نيست و هر آنچه هست معنويت هست و عشق، بشتابم. اين چه سر و سودايي در وجود انسان است كه تابع ظواهر فريبنده اين دنياي فاني خواهد شد و هماندم كه احساس رفتن از اين مكان به آخرت را مي كند شروع به ندامت ميكند.
سوف استغفر لكم ربي انه هو الغفور الرحيم
حال نميدانم كه اين مهمان پر از غم و درد كه تحفهاي جز توبه و ندامت و شرمندگي از ارتكاب گناه را ندارم پذيرا خواهد بود.
بارالها پس از كوتاهي ورزيدن بر اسراف بر نفس خود، عذرخواه و پشيمان و شكستهخاطر و اقراركننده و توبهكننده به درگاهت در آمدهام و از آنچه از من سر زده است پناهگاهي نميبينم ، خداوند پس عذرم بپذير و بر شدت پريشانيام رحمت فرست.
حال كه احساس ميكنم تا چند روز ديگر در اين دنيا نخواهم بود از پدر و مادرم طلب بخشش و مغفرت و از برادرانم و خواهرانم التماس دعا ميخواهم و دست و پيشاني تك تكشان را ميبوسم.
همچنين از خداوند براي همسرم طلب صبر و استقامت در مقابل مشكلات را مينمايم ، و از همسرم ميخواهم كه با تمام توان جهت تربيت صحيح دخترم بكوشد به طوري كه احساس بي پدري نكند؛ و از تمام فاميل و دوستان و آشنايان به خصوص برادران دانشجو ميخواهم كه اگر گناهي حرفا و عملا از من ديده اند مرا مشمول سعه صدر و وسعت نظر خودشان قرار دهند.
اميد آنكه عزيزان اسلام در هنگامههاي راز و نياز با معبود ، ظهور منجي عالم بشريت طول عمر با عزت امام ، پيروزي قريب الوقوع رزمندگان اسلام ، شادي روح شهيدان ، شفاي معلولين و مجروحين ،آزادي اسراي اسلام ، صبر و استقامت خانواده شهدا و آمرزش گناهانمان و لغزشهاي خود و ما را از نظر دور ندارد.
پایان پیام/