به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «شهنور ویسی» ششم مهرماه ۱۳۳۶، در شهرستان چالوس دیده به جهان گشود. پدرش خسرو و مادرش گل صنم نام داشت. در دانشکده افسری درس خواند. ازدواج کرد. به‌عنوان کادر ارتش در جبهه حضور یافت. هفتم شهریور ۱۳۶۲، در بانه توسط نیرو‌های حزب کومله بر اثر انفجار مین، شهید شد. مزار او در گلزار شهدای شهرستان زادگاهش قرار دارد.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «شهنور ویسی»؛

تمامی شهدا این ستاره‌های درخشان آسمان انقلاب اسلامی و رقم زنان صفحات زرین تاریخ که پیمان وفاداری خود را بخون مهر نموده و به نور پیوسته‌اند و در همیشه تاریخ، چون برق قطرات اشکی که بر گونه چین خورده مادرانشان جاری شد و جهان را به جلوه خود جلا بخشید بیاد مانده و راهشان، چون شمی بین صفا و مروه در ایام حج پررهروخواهد بود. بار پروردگارا از تو عاجزانه می‌خواهم که توفیق شهادت را نصیبم گردانی و مرا بیامرزی. خدایا من که نتواستم در جهان مادی شکر نعمت‌های تورا بگویم. ما در نزد پیامبران و امامان خجلیم.‌ای خدا طلب آمرزش می‌کنم. عقیده من این است که تا یک جامعه شهید ندهد. همه آن جامعه آماده نمی‌گردد. می‌خواستم دنباله رو راه شهیدان کربلای حسین (ع) و شهیدان کربلای این زمان باشم. خوشحالم جانم را نثار اسلا م و مکتب محمد (ص) و علی (ع) میکنم.

برادرم تو وارث لباس رزمم می‌باشی. تو باید تداوم بخش راه تمام شهیدان باشی.

ما به خاطر خدا و اسلام و قرآن به جنگ علیه صدام و مزدوران آمریکائی آمده‌ایم تا ریشه متجاوزان را بر‌اندازیم و قدس را آزاد کنیم.

انتهای خبر/