فرازی از وصیتنامه شهید «سید محمدحسین صافی»؛
خوشبختی را فقط در شهادت مییابم
پروردگارا سعادت شهادت در راه خودت را نصیبم بگردان تا شاید با ریختن خونم گناهانم سبک گردد. شهیدم کن که سعادت و خوشبختی را فقط در شهادت مییابم.
به گزارش شبکه اطلاعرسانی «رهیاب»؛ شهید «سید محمدحسین صافی»، یازدهم مرداد ۱۳۳۸، در شهرستان دزفول به دنیا آمد پدرش سید عبدالرحیم، خیاط بود و مادرش طاهره نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته ادبیات فارسی درس خواند و دیپلم گرفت. بهعنوان پاسدار در جبهه حضوریافت. یازدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در دارخوین براثر اصابت گلوله به شهادت رسيد. مزار او در شهيدآباد زادگاهش واقع است.
متن وصيتنامه شهيد «سيد محمدحسن صافی» :
ظلم و جور فرامیرسد لشکریانی تابه دندان مسلح بنا به دستور ارباب جنایتکارشان آمریکا به خاک میهن اسلامی تجاوز میکنند و ملتی مستضعف را آواره و بیخانمان میکنند. به امید اینکه بتوانند امام عزیز را بشکنند و انقلاب شکوهمند اسلامیمان را سرکوب نمایند تا دیگر حقطلبی نماند. تا نوکران اجنبیپرست را افشا نمایند. از طرفی دیگر گروهی منافق جنایتپیشه که خود را منتصب به اسلام میدانند به کمک اربابانشان برخاسته و یاران با وفای امام و امت و گلهای سرسبد انقلاب را یکی پس از دیگری پرپر میکنند به امید اینکه بتوانند دولت مردان را از صحنه انقلاب خارج کنند. این کوردلان غافلاند از اینکه ۳۶ميلیون امت انقلابی همه یاور امام هستند و اگر میخواهند این انقلاب را شکست دهند باید تمامی این امت را ترور نمایند.
زمانی که تمامی ابرقدرتان نوچههایشان در داخل و خارج سعی در نابودی اسلام دارند هر مسلمان متعهدی میباید حساسیت مسئله را درک نماید و این موقعیت گرانبها را غنیمت بشمارد. در چنین زمانی بیتفاوت ماندن و به پیشواز شهادت نرفتن، به خدا قسم ضرر است ضرری جبرانناپذیر.
خداوندا تو خود میدانی که من عاشقانه به تو دلبستهام و آرزوی لقای تو را دارم گرچه گناهانم بسیار زیاد است؛ ولی من به رحمانیت شما ایمان دارم. پروردگارا سعادت شهادت در راه خودت را نصیبم بگردان تا شاید با ریختن خونم گناهانم سبک گردد. شهیدم کن که سعادت و خوشبختی را فقط در شهادت مییابم.
در خاتمه چند کلمه خدمت خانوادههای محترم شهدا و خانواده عزیزم عرض کنم و آن اینکه قدر این نعمت بزرگ را بدانید که امام عزیز در مورد شما میفرماید: «خانوادههای شهدا چشموچراغ این ملتاند» و این افتخار بزرگ را اجر نهید تا خدایناکرده کفران نعمت نکرده باشید.
به پدر و مادر عزیزم عرض کنم که از اینکه نتوانستم ذرهای از زحمات شما عزیزان را جبران نمایم عذر و پوزش میطلبم و از مادر عزیز و مهربانم حلالیت میخواهم و از خداوند متعال صبر و استقامت برای شما مسئلت دارم. خواهران عزیز و متعهدم شما نیز مرا ببخشید بهخاطر کملطفیهایم. امیدوارم که باتربیت فرزندان خوب شما نیز سهم خود را به انقلاب و امام عزیز ادا کنید که کردهاید و همیشه پشتیبان و یاور روحانیت معظم و شریف باشید همانطور که بودهاید.
برادران عزیزم همانطوری که برای اسلام خدمت میکنید همچنان استوار و پابرجا به فعالیتتان ادامه دهید تا یارانی صدیق برای امام و انقلاب باشید. از دوستان عزیزم میخواهم ازخودگذشتگی نشان داده از گناهانم درگذرند تا بتوانم بار سنگین گناهانم را آسانتر حمل نمایم. همگی راه مقدس اسلام یعنی همان خط امام را تقویت نماید که انشاءالله ظفر و پیروزی نزدیک است.
انتهای خبر/