امین ترابی‌پور در یادداشتی به شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب»؛ نوشت: دانشگاه طبق تعاریف سنتی، مکانی است برای فراگیری  دانش و تولید علم و این رسالت هم اگر به درستی انجام شود کاری بس ارزنده است.اما امروزه مرزها و رسالت دانشگاه‌ها تغییر پیدا کرده و تا ارتباط با جامعه، صنعت و بازار گسترش پیدا کرده است.

دانشگاه اگر می‌خواهد در تراز اهداف گام دوم انقلاب حرکت کند باید از پیله دانش‌محوری خارج شود و به سمت کارآفرینی برود.
اگر امید و امیدآفرینی را یک مولفه مهم برای بقا و پیشرفت جامعه بدانیم، نقش دانشگاه در ترویج آن ویژه و قابل توجه است.

دانشگاه کارآفرین، دانشگاه امیدآفرین است. دانشگاه اگر بخواهد در کنار رسالت علمی، رسالت اجتماعی خود را هم به خوبی ایفا کند باید در مسیر کارآفرینی قرار بگیرد و به عنوان یک رکن اجتماعی  و نه فقط علمی نقش‌آفرینی نماید.

دانشجو سرمایه عظیم ملی کشور است و پس از ورود به دانشگاه باید احساس امیدواری به آینده داشته باشد و خود را یک عنصر فعال و مولد بیاید و این احساس امیدواری زمانی حاصل می‌شود که در کنار فراگیری دانش، مهارت کسب و کار و ورود به عرصه بازار را هم فرا بگیرد و این مهم زمانی تحقق می‌یابد که دانشگاه‌ها در راهبردها، برنامه‌ها و اهداف خود تغییراتی ایجاد نمایند و به دانشگاه‌های کارآفرین تبدیل شوند.

تغییر در رویکردهای مدیریتی دانشگاه‌ها، تغییر و اصلاح سرفصل دروس، تغییر سیاست‌های پژوهشی، تغییر در شیوه‌های  آموزش و اصلاح برخی ساختارها و مقررات از الزامات مهم دانشگاه‌ها در تغییر جهت به سمت کارآفرینی است.

پیشنهاد می شود:

۱.در ارزیابی عملکرد دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور، معیارها و سنجه‌ها بر محور میزان مولدبودن و کارآفرین‌بودن تنظیم شود و مدیران با همین معیارها سنجیده شوند.

۲.تدوین و ابلاغ سند دانشگاه کارآفرین توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی در دستور کار قرار گیرد.

۳.با اصلاح ساختار تشکیلاتی، اداره کارآفرینی در سطح یک مدیریت در  زیر مجموعه روسای دانشگاه‌ها تشکیل شود.

۴.در کنار طرح استاد نمونه پژوهشی و استاد نمونه آموزشی، طرح استاد نمونه کارآفرین هم اجرا شود.

۵.تشکیل صندوق کارآفرینی دانشجویی با هدف تقویت مهارت‌های کارآفرینی و ایجاد سرمایه برای تولید کسب و کار دانشجویی

انتهای خبر/