به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب»؛ روزهای پایانی هر سال، حال و هوای تغییر از زمستان به بهار همراه با برپایی سنت‌هایی است که از دیرباز در این ایام مرسوم بوده است و همگان تلاش دارند تا با وجود مشغله‌های زیاد تا جایی که امکان دارد، این سنت‌ها را به بهترین شکل ممکن به جا آورند؛ یکی از این سنت‌ها، زیارت اهل قبور در پنجشنبه آخر هر سال است.

 صدای زنگ جرس هر بار در خانه کسی را می‌زند و عده‌ای را با خود می‌برد و داغ نبود پدر، مادر، همسر، خواهر، برادر، فرزند و دوست را بر دل بازماندگان می‌نهد و در این میان چه زیباست رسم پنجشنبه آخر سال، این روز وعده ملاقات با یاران نهفته در زیر خاک است؛ یارانی که شاید زمانی دور یا نزدیک در کنارمان بودند؛ اما اکنون جز خاطره‌ای از آنان باقی نیست.

 بازماندگان در این روز با حضور بر سر قبور بستگان و آشنایان خویش، خاک را از سنگ قبر آن‌ها می‌زدایند وبا روشن‌کردن شمع یا چراغی در کنار قبر، آمدن عید را به آن‌ها شادباش می‌گویند. چیدن میوه و شیرینی و گاه هفت‌سین بر روی قبور نشانه‌های زندگی را در قبرستان زنده می‌کند و پیوند همیشگی مرگ و زندگی را به یاد می‌آورد که مردگان از یاد نرفته‌اند.

یادمان شهدای هویزه بهشت خوزستان است که شهید علم‌الهدی و یارانش در آنجا به خاک سپرده شده‌اند. بسیاری از مردم خوزستان پنج‌شنبه آخر سال را زائر هویزه می‌شوند تا در کنار شهدا، جان و دل را پیش از تحویل سال، متحول و خانه‌تکانی کنند.

 انتهای خبر/