به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «اکبر اکبرزاده شورکی» یازدهم شهريور ۱۳۴۶ در محله شهيديه ميبد به‌دنيا آمد. پدرش حسين كشاورز بود و مادرش خديجه نام داشت. دانشجوی سال دوم كارشناسی در رشته مخابرات بود. با آغاز جنگ تحمیلی به‌عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. سرانجام هجدهم فروردين ۱۳۶۶ با سمت تک‌تيرانداز در شلمچه به شهادت رسيد. پيكرش مدت‌ها در منطقه بر جا ماند تا ششم اسفندماه ۱۳۷۳ پس از تفحص در گلزار شهدای شهیدیه میبد به خاک سپردند.

فرازی از وصیت‌نامه شهید «اکبر اکبرزاده شورکی»؛

بسم الله الرحمن الرحيم

چه به فكر رسد و چه در نظر گذرد و چه بر زبان آيد و چه نويسد قلم. در حالی كه خداوند تبارک و تعالی در قرآن می‌فرمايد: گمان مبريد آن‌ها كه در راه خدا كشته می‌شوند مرده‌اند بلكه آنان زنده‌اند و در نزد پروردگارشان روزی می‌خورند. و حضرت محمد (ص) می فرمايد: به درستی كه فوق هر نيكی نيكی ديگر است تا كشته شدن در راه خدا و هنگامی كه بنده در راه خدا كشته شد ديگر فوق آن نيكی نيكی ديگری نيست. انشاالله اين گفتارها شامل حال ما نيز بشود. يک نكته اينكه ما خدا و قرآن و پيامبران و علی و فاطمه و حسن و حسين و نه فرزند و نواده معصومش صلوات الله عليهم الا اجمعين را داريم و شنيده‌ايم روايت ديگر اولاد و پيروان و اصحاب و ياورانش را به چشم خود می‌بينيم. حضرت روح‌الله را و ايمان و ايثار و اطمينان مقلدين واقعی‌اش درتمام زمينه ها را بيابيم و با خدای خود عهد ببنديم كه تمام هم و غممان اين باشد كه آنها را در همه ابعاد سرمشق و الگو قرار دهيم و سعی در جامه عمل پوشاندن به گفتار و مواعظ و پند و اندرز و كلاً تمامی الفاظ به جا مانده از آن‌ها بكنيم كه گفته ها بسيار است و عمل اندک و هر آن زمان كه حدودی از الفاظ موجود جنبه علمی پيدا كند كافی باشد پس بشكند قلم و بر كاغذ نلغزد و چيزی ننويسد كه با هر گفتنی و نوشتنی و فهميدنی مسئوليت بيشتر می شود.

فقط از همه شما می‌خواهم كه مرا حلال كنيد و اين محتاج رحمت و مغفرت الله و دعا الناس را عفو كنيد و ببخشيد از تمام حقوقی كه بر گردن اين حقير داريد بگذريد كه حق الناس از تمام حقوق بالاتر و مؤاخذه و عقوبت آن سخت تر است باشد كه تا در روز محشر جز كسانی باشيم كه به وظيفه خود عمل كرده‌اند و نزد پيامبر و آلش روسفيد و در نزد خدا برويم.

و السلام عليكم و رحمه الله و بركاته 

اكبر اكبرزاده شوركی

انتهای خبر/