به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «جمال عیدی‌زاده» در سوم مرداد ۱۳۴۴، در اهواز به دنیا آمد. پدرش عبدالزهرا، راننده بود و مادرش ثریا نام داشت. تا دوم ابتدایی درس خواند. به‌عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور یافت. یکم اسفند ۱۳۶۴، در ایستگاه حسینیه اندیمشک بر اثر اصابت ترکش به سینه و دست، شهید شد. پیکر او را در زادگاهش به خاک سپردند.

متن وصیت‌نامه شهید «جمال عیدی‌زاده»: 

بسم رب الشهداء و الصدیقین

با نام و یاد خداوندی، پایان‌نامه زندگی‌ام را می‌نویسم که هر لحظه‌لحظه زندگی و زنده‌بودنم را به عشق او و یاد او گذرانده‌ام هر چند که هیچ انسانی نتوانسته است ادعا بکند حتی به‌اندازه یک‌ذره شکر نعمت‌های خداوند را بجا آورده است. در زیر بمب و خمپاره و آتش و خون هم‌رزمانم را یک‌به‌یک سلاخ‌خانه عاشقان می‌برند و خوشا به حال آنان که زودتر از من پر کشیدند و ندای حق را لبیک گفتند و چه خوش است آن مرگی که مولای جوانمردان علی (ع) آرزو کرده است و چه زیبا فرموده که من حاضرم در راه خدا هزاران قطعه‌قطعه شوم؛ ولی در بستر جان ندهم و همین ندای مولا الموحدین است که خون ما شیعیان را همواره خروشان و پیروز و آماده برای شهادت می‌کند.

مادر مرا دعا کن

می‌ترسم کـه اجـل مهـلت نـدهد، بنابرایـن سخـن را کوتـاه می‌کنـم و وظـیفه خود می‌دانم که وصیت خود را بکنم و اگر احیا پند و اندرزی می‌دهم خود را لایق پند دادن به دیگران نمی‌دانم. وصیت من در ابتدا به گوهر بی‌همتای هر دو جهان مادرم است. مادری که هر چه از خوبی و صفا و صمیمیت او بگویم کم گفته‌ام. مادر جان اگر غرور جوانی بر من مسلط گشته و به تو کمتر از گل گفته‌ام مرا ببخش که حتی گل گفتن هم به شما ناسپاسی است. مادر جان در نمازهای شبت مرا دعا کن، دعا کن که پسرت شهید شود، دعا کن که این افتخار که نصیب حضرت زینب (س) شده، نصیب تو هم بشود.

در شهادتم برای شهدای کربلا گریه کنید

مادر جان دعای خیرت را برای امام عزیزمان و تمامی علمای اسلام و رزمندگان و سلحشوران بی‌نام امام‌زمان (ع) دریغ مکن. مادر جان اگر جسد مرا برایت آوردند یادی از شهدای کربلا بکن و گریه سر نده و بدان که گریه‌کردن برای کسی است که شکست‌خورده است نه برای ما که با شهادتمان افتخار ابدی را هم در آن جهان و هم برای ملت عزیزمان نثار کرده‌ایم.

شهادت رستگاری هر دو جهان است

پدر جان که تو همچون درختی تنومند سایه‌ات را بر خانه گسترده‌ای و طوری بر ما پدر کرده‌ای که هیچ‌گونه مشکل در زندگی نداشتم و من باید خدا را به‌خاطرداشتن چنین پدری هزاران بار سپاس بگویم. پدر جان اگر در حق شما کوتاهی کردم حالا دیگر دستم از دنیا کوتاه شده از شما می‌خواهم که همچون گذشته در حقم پدری کنی و حلالم نمایید. پدر جان حال که مادرم غم دوری فرزندش را می‌بیند از تو می‌خواهم که مرحم او باشی، پدر جان شادباش که شهادت رستگاری هر دو جهان است و من این رستگاری را مدیون زحمات تو هستم.

سلاح مؤمن دعا است

خواهران و برادران عزیزم هیچ‌وقت آن چهرهای نورانی و پر از مهر و محبت شما را فراموش نمی‌کنم و اگر در حق شما برادری نکردم مرا ببخشید و حلالم نمایید در نمازهایتان هیچ‌گاه امام عزیزمان را فراموش نکنید، رزمندگان اسلام محتاج دعای خیر شما هستند و بدانید که سلاح مؤمن دعا است. برادر عزیزم مواظب تیرهای زهرآگین شیاطین باشید و بدانید که انقلاب ما حاصل خون هزاران‌هزار شهید است و هزاران‌هزار مادر بی‌فرزند و هزاران‌هزار دل‌سوخته است و بسیار دور از مردانگی است که ما اماممان را تنها بگذاریم.

حجاب شما از خون من مقدس‌تر است

برادران عزیزم سفارش به پدر و مادرم را بار دیگر به شما تأکید می‌کنم و بدانید که این موهبت‌های الهی را کمتر انسانی درک کرده است. خواهران عزیزم حجاب شما از خون ریخته‌شدن من مقدس‌تر است، پس حجاب خود را به‌خاطر حرمت خون شهیدان محترم شمارید و بدانید که شما زینب‌های زمانه روح‌الله خمینی هستید. پس خواهران عزیزم زینب گونه راه قافله حسین زمانمان را ادامه دهید و بدانید که این خون حسین است که یزیدیان را به خاک ذلت نشاند نه شمشیر.

نماز اول وقت را فراموش نکنید

دوستتان دارم و همیشه دعاگوی شما هستم. وصیت من به همه خانواده‌ام این است که همیشه نماز را اول وقت بخوانید، دعای کمیل و زیارت عاشورا را فراموش نکنید و به فکر یتیمان و تهیدستان و فقرا باشید و با شنیدن خبر شهیدشدنم شیون و زاری نکنید؛ زیرا که این افتخاری است که نصیب هر کسی نخواهد شد شما را به خدا می‌سپارم.

انتهای خبر/