به گزارش خبرنگار شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ اسلام‌آباد منطقه‌ای که حدفاصل جنوب کلان‌شهر اهواز و ابتدای شهرستان کارون قرار دارد که تنها ۴ کیلومتر با مرکز شهر اهواز فاصله دارد.

 اهالی منطقه معتقدند که پس از جدایی کوت عبدالله از اهواز این منطقه حدفاصل بین کارون - اهواز مورد بی‌مهری و بی‌توجهی مسئولان از لحاظ خدمات شهری قرار گرفته است.

 نمی‌دانم از کجا شروع کنم، از کجای زخم‌هایی که پیکرهٔ مردم صبور و نجیب منطقه اسلام‌آباد را هر روز به درد می‌آورد.

 از جوی‌های روباز یا از بوی تعفن که هر جای خیابان‌های ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ و ۱۳ قدم بر می‌داشتی کام و مشامت را با هم تلخ می‌کرد و آزار می‌داد.

 دقیقاً انگار سال‌هاست هیچ مسئولی به جز برخی کارگران و یا ثبت‌کنندگان رقم کنتورهای آب و برق و گاز اینجا نیامده‌اند و یا اگر آمده‌اند آن را نادیده و یا اگر هم دیده، آن را طعمه‌ای برای دریافت رأی در زمان انتخابات با قول‌هایی که هیچ‌وقت به سرانجام نمی‌رسد دیده است.

 خانه‌ها را که می‌بینی، یاد خانه‌های قدیمی پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها می‌افتی که نشان از صفا و صمیمیت این مردم خونگرم و مهمان‌نواز دارد. جوی‌های سرریز شده، زباله‌ها و نخاله‌هایی که هر جا زمین خالی وجود داشت، شده محل تجمع سگ‌های ولگرد و گربه‌ها و اما بچه‌هایی که کنار جوی‌های روباز سیاه و متعفن در خیابان خاکی شده بود سرگرمی آنها، و دریغ از یک جایی برای بازی آنهاست.

 جامعی اولین ساکن منطقه اسلام‌آباد است؛ اظهار کرد: وضعیت زندگی مردم در منطقه اسلام‌آباد وضعیت اسفناک و بغرنجی است، حالا تابستان است در زمستان با اولین بارندگی خیابان‌ها به زیر آب می‌روند و تردد برای همه مشکل می‌شود و متأسفانه وقتی خیابان‌ها مملو از آب باران می‌شوند، جوی‌های روباز هم قاتی این آب می‌شوند و تمام خیابان بوی تعفن می‌گیرد و مکانی می‌شود برای زادوولد موش‌ها، پشه‌ها و حیوانات خطرناک برای سلامتی ساکنین این منطقه.

 در ادامه سید صباح فاضلی که معلم است و فرهنگی و چند باری هم با پایگاه‌های خبری و خبرگزاری‌ها در رابطه با مشکلات منطقه گفتگو کرده و نامه‌نگاری‌ها و پیگیری‌های زیادی برای رفع مشکلات با مسئولین داشته است؛ گفت: این منطقه، مورد ظلم و فراموشی است، نمی‌دانیم تکلیفمان برای خدمات گیری چیست، زمانی که قرار بر هزینه از سوی مردم است دو شهرداری اهواز و کوت عبدالله ادعای مالکیت منطقه را دارند، اما وقتی قرار است از سوی این دو شهرداری در منطقه هزینه شود، هیچ‌کدام زیر بار مسئولیت نمی‌روند و تنها زمان انتخابات می‌آیند و سری به نشانه تأسف تکان می‌دهند و بعد از آن تا چهار سال خبری از سوی هیچ مسئولی نمی‌شود.

 وی با اشاره به اینکه املاک و خانه‌های این منطقه برخی دارای سند هستند و مابقی دارای قول نامه‌های بنگاهی گفت: تمامی قبوض آب و برق و گاز ما با عنوان اهواز و خوزستان به درب‌خانه‌ها می‌آید، اما برای دریافت خدمات نمی‌دانیم علی‌رغم اینکه در محدوده شهرستان کارون هستیم از کدام شهرستان خدمات بگیریم.

 فاضلی در ادامه بیان کرد: من معلم هستم و هر روز باید با ناراحتی و حالتی افسرده به دلیل مشکلات فراوان منطقه به مدرسه بروم، حال سؤال اینجاست با چه روحیه‌ای قرار است نسل آینده را آموزش دهیم و چگونه می‌شود بهترین نسل را برای آینده کشور تربیت کرد.
 هر چند روز یک‌بار کارگران شهرداری به‌زور می‌آیند و زباله‌ها را جمع‌آوری می‌کنند و تا قبل از آمدن آنها سگ‌ها، گربه‌ها و همچنین زباله گردها بارها کیسه‌ها را پاره کرده‌اند و جلوه بسیار بدی به منطقه داده‌اند، وقتی هم علت را جویا می‌شویم، کارگران شهرداری می‌گویند چند ماه است حقوق نگرفته‌ایم و بیشتر از این نباید از آنها انتظار داشته باشیم.

 محمد هلیچی یکی دیگر از ساکنین این منطقه است که عنوان کرد: چهار معضل اساسی در این منطقه وجود دارد، ابتدا آسفالت، دوم معضل آب‌گرفتگی، سوم معضل فاضلاب و چهارم معضل عدم روشنایی در شب‌ها.

 وی ادامه داد: متأسفانه مشکلات منطقه و عدم توجه از سوی مسئولان باعث شده بسیاری از ساکنین این منطقه به فکر مهاجرت، فروش و یا رهن دادن منازل خود هستند، در سال گذشته بسیاری از همسایه‌های ما که افراد تحصیل‌کرده و دارای شغل‌های حساس بودند از این منطقه رفتند و املاک خود را فروختند.

 هلیچی افزود: وقتی نمی‌دانیم که باید از کدام شهرستان خدمات ابتدایی زندگی را دریافت کنیم، احساس می‌کنیم ایرانی نیستیم، زیرا اعتقاد داریم ایرانی‌ها قلبشان باید برای رفع مشکل هم‌وطنشان بتپد و لحظه‌ای برای حل مشکل مردم از پا نیفتند.

 وی گفت: باورتان نمی‌شود، اما سالی چند بار همسایه‌ها دست‌به‌دست هم می‌دهند و جوی‌های پر از لجن را خودشان لایروبی می‌کنند، تا مبادا گرفتگی جوی‌ها باعث سرریزشدن آن و ورود به خانه‌ها شود. بعد با دست لوله‌های سفیدرنگ آب آشامیدنی را نشانم می‌دهد که از دل جوی‌های فاضلاب و درختان و نی‌زارها به سمت خانه‌ها کشیده شده است و این لوله‌ها شده‌اند، شیر آب درون منازل که زن و فرزندمان از آن می‌نوشند، می‌شویند و استحمام می‌کنند.

 هنوز از جوی‌ها و لوله‌های آب صحبت‌هایش تمام نشده، انگشت اشاره‌اش را به سمت پایه‌های برق نشانه می‌رود و می‌گوید، وضعیت سیم‌های برق را ببینید، خدا نکند اینجا اتفاق برقی رخ دهد، قطعاً یا کسی کشته می‌شود، یا بسیاری از وسایل برقی خانه می‌سوزند و هزینه‌های گزافی را بر دوش خانواده‌ها تحمیل می‌کند.

 هلیچی بیان کرد: مشکلات بعدی ما در این فصل گرما که همیشه آب لوله قطع می‌شود و بایستی تا پاسی از شب‌بیدار بمانی تا آب لوله بیاید تا بتوانیم منبع آب را برای مصرف فردا پر کنیم.

عبدالباری سکینی که موهایش سفید شده است و با فرزندانش در یک‌خانه دوطبقه زندگی می‌کند، اظهار کرد: بارها فرزندانم و همسرم به من فشار آورده‌اند که خانه را بفروشیم و از این منطقه برویم. زیرا رویمان نمی‌شود فامیل را به خانه‌هایمان دعوت کنیم، سرمان پایین است از وضعیت بدی که منطقه دارد، درست نیست که مهمان ما در چاله گیر کند، خودرویش پر از لجن و گل بشود و اینکه کفشش گلی بشود بعد بخواهد با این وضع مهمان ما شود.

 امیدوارم مسئولین چشم‌هایشان را باز کنند و برای حل مشکلات این منطقه کاری کنند.

 وی افزود: در این فصل تابستان یا آب قطع است یا از لوله‌های آب ما بجای آب، لجن و گِل بیرون می‌آید و انتظار داریم فکری برای این مشکلات شود.

 قصه پردرد منطقه اسلام‌آباد شهرستان «اهواز - کارون»؟ قصه‌ای تلخ و نگران‌کننده است، زیرا بچه‌های کوچک و نوجوان آن جا گفتند: در منطقه ما حتی یک مکان تفریحی و بازی وجود ندارد و ما مدت‌هاست که نتوانستیم فوتبال‌بازی کنیم.

 راستی اینجا بازار نصب بنر این منزل به فروش می‌رسد داغ است.

 انتهای خبر/