به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید علیرضا آبستی در دوم فروردین ۱۳۴۳، در شهرستان دزفول دیده به جهان گشود. پدرش محمدرضا (فوت ۱۳۴۳) کارگر بود و مادرش جواهر نام داشت. تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. دوم خرداد ۱۳۶۱، در خرمشهر بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار وی در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد.

متن وصیت‌نامه شهید علیرضا آبستی:

سلام علیکم

مادرم، برادرانم و خواهرانم امیدوارم که همیشه صحیح و سلامت باشید و برای خدا و اسلام خدمت بکنید. دوست دارم همیشه به اسلام فکر کنید و قوانین اسلام را اجرا کنید.

مردم را توصیه می‌کنم که به اسلام اصیل روی بیاورند و گول گروه‌های منافق و چپ را نخورند. از تبلیغات مسموم آن‌ها جلوگیری کنید تا جوامع اسلامی به وجود آید. همه با هم متحد باشند و دنباله‌رو ولایت فقیه باشند. به مردم توصیه کنید که از ولایت فقیه و روحانیت پشتیبانی کنند و نگذارند روحانیت را از بین ببرند؛ چون که امام خمینی (ره) گفت: «اگر روحانیت شکست بخورد اسلام شکست خورده است.»

 سعی کنید دنباله‌رو خط امام خمینی باشید و از ضعیف‌ها دلجوئی کنید. نگذارید مردم به انقلاب بی‌تفاوت باشند و آن‌ها را دلگرم کنید.

خون شهیدان آبی است که باید پای درخت اسلام ریخته شود

 امام من! هر درختی برای رشد و میوه دادن به آب احتیاج دارد، اسلام نیز همین‌طور است. خون ما آبی است که باید پای آن ریخته شود تا رشد کند و جهانی شود و نباید به‌وسیله گروهی منحرف پژمرده شود. شما می‌دانید فرزندان هر خانواده امانتی هستند که خداوند به والدین داده تا آن امانت را بعد از مدتی سالم و خوب تحویل دهند. من هم امانتی هستم که خداوند به شما داده است و آن را باید تحویل دهید. ناراحت نباشید که من از بین شما رفتم.

تا مبارزه هست ما نیز هستیم

دوست دارم در از دست‌دادن من ناراحت و غمگین نباشید؛ بلکه شاد باشید تا آمریکا و ابر قدرت‌ها بدانند که مردم با ازدست‌دادن جوانان و نوجوانان خود ناراحت نمی‌شوند و خسته نمی‌گردند تا اینکه اسلام پابرجا بماند و بت‌های زمانه را از بین ببرند. دوست دارم در نبودن من لباس سیاه نپوشید. شما می‌دانید که من نه اولین و نه آخرین کشته اسلام هستم؛ چون همان‌طور که امام خمینی (ره) فرمود: «تا بانگ لااله‌الاالله و محمد رسول‌الله (ص) طنین می‌افکند، مبارزه هست و تا مبارزه هست، ما نیز هستیم.»

 من خیلی شما را اذیت و ناراحت کردم؛ ولی دوست دارم به بزرگی خودتان مرا ببخشید و از خداوند بزرگ طلب آمرزش دارم. چند تومان پولی را که دارم در راه نجات مستضعفین خرج کنید.

انتهای خبر/