به گزارش رهیاب، شهید مهدی شیرالی در هشتم فروردين، در روستای سيدان از توابع شهرستان شوشتر چشم به جهان گشود. پدرش عباس كشاورزی می‌کرد و مادرش مريم نام داشت. تا پايان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و ديپلم گرفت. معلم بود. ازدواج كرد و صاحب دو دختر شد. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. نوزدهم ارديبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر به شهادت رسيد.

قبل از هر سخن بدینوسیله از شما ای پدر و مادرم تشکر می‌کنم که در سالهای سیاه خفقان و فقر و ستم حاکم بر این روستا با تحمل مشقات بسیار مرا بزرگ کردید من به خوبی می‌دانم که بر شما چه ستم‌ها و ظلم‌ها از طرف خوانین و وابستگان آنها روا داشته شده است.

در روز معاد اجر کارهایتان را می‌گیرید

و تو پدرم که هنوز آثار ضربات شلاق خان و نوکرش یعنی کد خدای ده بر پیکر رنجورت به خوبی پیداست و تو ای مادرم که نخوردی تا به من بخورانی و نپوشیدی تا به من بپوشانی و نخوابیدی تا مرا بخوابانی از تو کمال تشکر را دارم من که نتوانستم در طول عمر خویش جوابگوی نیکی‌ها و زحمات شما باشم امیدوارم که خدای تبارک و تعالی در روز معاد اجر عظیم بر شما عنایت کند.

به فقرا و مساکین توجه داشته باشید

خواهش من از شما این است که بعد از شهادتم محزون نباشید و خود را نزنید و حتی بلند گریه نکنید تا دشمنان اسلام خوشحال، شوند به جای مجلس عزا مجلس جشن و سرور به پا کنید و بیشتر به فقرا و مساکین توجه داشته باشید بیشتر نماز بخوانید و بیشتر خدا را شکر کنید و دلهایتان را با دعا و یاد الله آرامش بخشید، کتابهایم را به کتابخانه مسجد هدیه کنید.

نگذارید سنگر مبارزه خالی بماند

و شما ای همسنگران و ای همرزمان در سنگر مبارزه بر علیه کفر و نفاق و توطئه به خدا توکل کنید نماز جماعت را هر چه با شکوه تر بپا دارید، دعای کمیل را برگزار کنید، نگذارید سنگر مبارزه خالی بماند، بهتر از قبل ستاد مقاومت را حفظ و از همه بهتر در خط امام قدم بردارید. حمایت کامل از انقلاب اسلامی بکنید تا از ترفندهای ضد انقلاب داخلی و خارجی نهراسید.

خدایا از نور خودت در کالبد جوانان ما بدم.

انتهای پیام/