به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «رحیم شیخ‌آزادی» در يكم ارديبهشت ۱۳۴۴،در شهرستان انديمشک به‌دنيا آمد. پدرش يدالله و مادرش گلی نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. به‌عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. دوم فروردين ۱۳۶۱، در كرخه بر اثر اصابت تركش خمپاره به شهادت رسيد. پيكر او را در روستای قلعه رزه تابعه زادگاهش به خاک سپردند.

متن وصيت‌‌نامه‌ شهید «رحیم شیخ آزادی»:                                              

سلام‌ بر خانواده عزیزم، اكنون‌ اين‌ آخرين‌ سلام‌ است چون كه‌ وقت حمله‌ فرا رسیده و به‌ جبهه‌ می‌رويم‌ و شايد هم‌ این آخرين‌ وصيت‌ من باشد. پدر از شما می‌خواهم‌ كه‌ به‌ برادرها و مادرم و خواهر كوچک‌ام‌ بگویيد كه‌ در شهادت من گريه‌ نكنند زیرا که با گریه شما دشمنان خوشحال می‌شوند.

هر كس‌ كه‌ از من‌ رنجشی يا كار اشتباهی ديده‌ است‌ از آن‌ها طلب عفو کنید. پدر عزيزم‌ مرا بايد ببخشی كه‌ از تو اجازه نگرفته‌ام‌ يعنی اجازه‌ گرفتم‌ ولی آن‌ موقع‌ كه‌ می‌خواستم‌ بروم‌ جبهه‌ تو را نديدم‌ و از تو خيلی معذرت‌ می‌خواهم‌. ما هم‌ برای حفظ اسلام‌ بايد شهيد بدهيم‌. به خدا نمی‌دانم‌ چه‌ بگويم‌ و چه‌ بنويسم‌ و فقط این را درخواست می‌کنم که مرا ببخشيد.

و اما مادر از شما يک خواهش‌ دارم‌ كه‌ سعی كنيد به‌ مردم‌ بگویيد الهی شكر، ما هم‌ يک شهيد داديم‌ و اگر از من‌ چيز بدی ديده‌‌ايد مرا بايد ببخشيد. اما برادر گلم از تو خواهش‌ من‌ اين‌ است‌ تا می‌توانی برايی خود يک زندگی اسلامی و فرزندهای انقلابی تربیت کنی برای اينكه‌ این آیندگان دنباله‌ روی ما هستند. از تو خواهش‌ می‌كنم‌ مرا ببخشی و اما احمد يک مسئوليت‌ بسيار بزرگ‌ بر دوش‌ تو هست‌ و آن هم‌ اين‌ است‌ كه‌ تا می‌توانی نگذار پدر عزيز ما ناراحت‌ بشود و زجر بكشد و يک كار ديگر بايد به‌ برادرها درس‌ مكتبی بدهی و آن‌ها را مكتبی بزرگ‌ كنی احمد بخدا آن روز كه‌ تو گفتی نرو نميدانی چقدر خوشحال‌ شدم‌ چرا برای اينكه‌ می‌دانستم‌ كه‌ شهيد می‌شوم. قرآن‌ می‌فرمايد آن‌ها كه‌ در جبهه حق‌ عليه‌ باطل‌ نمی‌ميرند آخر در خانه‌ يا جای ديگر خواهند مرد و آن هم‌ برای خدا ارزشی است‌.

انتهای خبر/