به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «مهدی شیرالی» در هشتم فروردین ۱۳۳۵، در روستای سیدان از توابع شوشتر چشم به جهان گشود. پدرش عباس (فوت ۱۳۵۴) کشاورزی می‌کرد و مادرش مریم نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت. معلم بود. ازدواج کرد و صاحب دو دختر شد. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. نوزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱، در خرمشهر به شهادت رسید.

متن وصیت‌نامه شهید «مهدی شیرالی»: 

قبل از هر سخن بدین‌وسیله از شما ای پدر و مادرم تشکر می‌کنم که در سال‌های سیاه خفقان و فقر و ستم حاکم بر این روستا باتحمل مشقات بسیار مرا بزرگ کردید من به‌خوبی می‌دانم که بر شما چه ستم‌ها و ظلم‌ها از طرف خوانین و وابستگان آنها روا داشته شده است.

در روز معاد اجر کارهایتان را می‌گیرید

و تو پدرم که هنوز آثار ضربات شلاق خان و نوکرش یعنی کدخدای ده بر پیکر رنجورت به‌خوبی پیداست و تو ای مادرم که نخوردی تا به من بخورانی و نپوشیدی تا به من بپوشانی و نخوابیدی تا مرا بخوابانی از تو کمال تشکر را دارم من که نتوانستم در طول عمر خویش جوابگوی نیکی‌ها و زحمات شما باشم امیدوارم که خدای تبارک‌وتعالی در روز معاد اجر عظیم بر شما عنایت کند.

به فقرا و مساکین توجه داشته باشید

خواهش من از شما این است که بعد از شهادتم محزون نباشید و خود را نزنید و حتی بلند گریه نکنید تا دشمنان اسلام خوشحال، شوند به‌جای مجلس عزا مجلس جشن‌وسرور به پا کنید و بیشتر به فقرا و مساکین توجه داشته باشید بیشتر نماز بخوانید و بیشتر خدا را شکر کنید و دل‌هایتان را با دعا و یاد الله آرامش بخشید، کتاب‌هایم را به کتابخانه مسجد هدیه کنید.

نگذارید سنگر مبارزه خالی بماند

و شما ای هم‌سنگران و ای همرزمان در سنگر مبارزه بر علیه کفر و نفاق و توطئه به خدا توکل کنید نماز جماعت را هر چه باشکوه‌تر بپا دارید، دعای کمیل را برگزار کنید، نگذارید سنگر مبارزه خالی بماند، بهتر از قبل ستاد مقاومت را حفظ و از همه بهتر در خط امام قدم بردارید. حمایت کامل از انقلاب اسلامی بکنید تا از ترفندهای ضدانقلاب داخلی و خارجی نهراسید.

خدایا از نور خودت در کالبد جوانان ما بدم.

انتهای خبر/