آئین‌های کهن؛ از انارتکانی تا خورش میرعالی‌خانی

یکی از بخش‌های جذاب جشنواره، بازآفرینی آیین سنتی انارتکانی بود؛ آیینی که در آن باغداران با ضرباهنگ دستان و نوای محلی، شاخه‌های انار را می‌لرزانند تا دانه‌های سرخ و سفید بر زمین بریزند. این مراسم، یادگار نسل‌های گذشته است و امروز در فهرست میراث معنوی کشور ثبت شده است.

همچنین در این جشنواره، غذای سنتی خورش میرعالی‌خانی معرفی شد؛ خورشتی که با انار پخته می‌شود و ریشه در تاریخ کوچ‌ها و مناسبات اجتماعی مردم منطقه دارد. هر دانه انار در این غذا، روایتگر سفره‌هایی است که میان قوم‌ها و نسل‌ها دست‌به‌دست شده است.

صنایع دستی و فرآورده‌های بومی

غرفه‌های متعددی در حاشیه جشنواره برپا شد که در آن‌ها محصولات متنوعی از دل انار ارائه گردید؛ از رب و شیره و ترشی گرفته تا دسرها و نوشیدنی‌های محلی. زنان روستایی نیز با صنایع دستی خود حضور پررنگی داشتند؛ سفره‌هایی از حصیر، گلدوزی‌های سنتی و دست‌سازه‌هایی که پیوند مستقیم با زندگی روزمره کشاورزان دارند.

این نمایشگاه‌ها نشان دادند که چگونه یک محصول کشاورزی می‌تواند زنجیره‌ای از اشتغال خرد، کارگاه‌های صنایع تبدیلی و صنایع دستی را شکل دهد و فرصت تازه‌ای برای توانمندسازی روستاییان فراهم کند.

موسیقی و فرهنگ؛ شادی در کنار زمین

اجرای موسیقی‌های محلی لری و بختیاری بخش دیگری از جشنواره بود که فضایی شورانگیز برای حاضران آفرید. شعرخوانی محلی، روایت‌های بومی درباره انار و نمایش‌های آیینی نیز بر غنای فرهنگی برنامه افزود. بسیاری از شرکت‌کنندگان جشنواره را فرصتی برای زنده نگه‌داشتن آیین‌ها و آداب نیاکان خود دانستند.

برگزارکنندگان جشنواره تأکید کردند که بازگشت این آئین پس از یک دهه وقفه، فقط پاسداشت یک محصول کشاورزی نیست، بلکه گامی برای برندسازی انار منگره و فاصله گرفتن از خام‌فروشی است. به گفته آنان، اگر این محصول در قالب فرآورده‌های متنوع بسته‌بندی و معرفی شود، می‌تواند در بازارهای داخلی و خارجی جایگاه ویژه‌ای پیدا کند و به توسعه اقتصادی منطقه کمک کند.

کارشناسان حوزه گردشگری نیز معتقدند جشنواره انار می‌تواند به‌عنوان یک جاذبه گردشگری فصلی در تقویم خوزستان ثبت شود و مسافران داخلی و خارجی را به اندیمشک بکشاند. این موضوع علاوه بر ارتقای هویت فرهنگی، به رونق هتل‌ها، رستوران‌ها، بازار صنایع دستی و خدمات شهری نیز خواهد انجامید.

احیای هویت بومی و امید به آینده

با توجه به اهمیت آئین‌ها و میراث معنوی، مسئولان فرهنگی اندیمشک ابراز امیدواری کردند که جشنواره انار در سال‌های آینده به‌صورت منظم و با گستره‌ای ملی برگزار شود. آن‌ها تأکید کردند که میراث معنوی وقتی با اقتصاد محلی پیوند بخورد، به سرمایه‌ای پایدار برای نسل‌های آینده تبدیل می‌شود.

در پایان، جشنواره انار اندیمشک به‌عنوان یک رویداد فرهنگی–اقتصادی، جلوه‌ای از پیوند خاک و خورشید، گذشته و آینده و انسان و هویت بود؛ رویدادی که نشان داد چگونه یک میوه ساده می‌تواند آینه‌ای از فرهنگ، تاریخ و اقتصاد یک سرزمین باشد.

انتهای خبر/