به گزارش شبکه اطّلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «سهراب بازگیرالوار» در ۲۰ شهریور ۱۳۴۲، در اندیمشک به دنیا آمد. پدرش صفرعلی، کارگر بود و مادرش نازطلا نام داشت. تا دوم متوسطه درس خواند. به‌عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. ۱۰ شهریور ۱۳۶۱، با سمت مسئول مخابرات، در محور کوت عبدالله اهواز هنگام انجام مأموریت دچار سانحه رانندگی شد و به شهادت رسید. مزار او در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

متن وصیت‌نامه شهید «سهراب بازگیرالوار»: 

با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب امام خمینی و با سلام به تمام دوستان و یاران و همرزمان و با سلام به تمام اقوام و به پدر و مادر بسیار عزیز و مهربانم. پدر و مادری که در تمام طول زندگی‌ام برای من زحمات فراوان کشیدند و اگر در تمام طول عمر ناچیزم برای راحتی آنها تلاش کنم نمی‌توانم زحمات آن عزیزان را تلافی کنم.

طلب شهادت

پدر و مادر عزیز، دوستان و اقوام ناراحت نباشید که من به جبهه آمده‌ام؛ چون راه خودم را انتخاب کرده‌ام و از خداوند بزرگ طلب شهادت دارم که اگر خداوند بزرگ و متعال این تقاضای کوچک مرا که طلب شهادت از اوست پذیرفت پیروز می‌دانم و اگر هم این تقاضای مرا نپذیرفت حتماً قسمت من این بوده.

بزرگ‌ترین آرزوی من شهادت است

دوستان و مادر مهربان و عزیزم، از شهادتم که بزرگ‌ترین آرزوی من بوده ناراحت نشوید؛ بلکه خوشحال باشید که من به‌عنوان چهارمین شهید قوم خویش باعث افتخار شهر و دیار خود هستم. امیدوارم که با شهادت من پدر و مادر عزیزم غمی به دل راه ندهند؛ زیرا این آرزوی من است.

پیامی دارم به تمام خواهران مکتبی و دختران اقوام که بعد از مرگ ما راهمان را که کوبنده‌تر از رزم ماست برای دشمن، یعنی حجاب خود را رعایت کنند و باحجاب و تقوای خود راهمان را ادامه دهند. التماس دعای خاص دارم از شما دوستان برای شهادت من و پیروزی رزمندگان.

طلب حلالیت

در آخر از تمام آشنایان می‌خواهم که هر بدی از من دیده‌اند مرا ببخشند و حلالم کنند و از شما خواهش می‌کنم بعد از مرگ من این شعر را روی سنگ قبرم حک کنید:

به عـشق شهادت کمربسته‌ام من از بی‌ثمر ماندن خسته‌ام
شکوه و شرف در شهادت بود نه مردن به بستر که ذلت بود
به خون خفتگان جاوید زنده‌اند غــریب و همراه پاینده‌اند

والسلام - سهراب بازگیر

انتهای خبر/