به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «سید جمشید صفویان» دهم فروردین ۱۳۴۱، در دزفول چشم به جهان گشود. پدرش سید محمدعلی، بنا بود و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته برق درس خواند و دیپلم گرفت. ازدواج کرد و صاحب یک دختر شد. به‌عنوان پاسدار کمیته انقلاب اسامی در جبهه حضور یافت. چهارم دی ۱۳۶۵، با سمت معاون گردان بلال در ام‌الرصاص عراق بر اثر انفجار نارنجک و اصابت ترکش آن به شهادت رسید.

متن وصیت‌نامه شهید «سید جمشید صفویان»:

نجاة منک یا سید الکریم نجبنا و خلصنا بحق بسم‌الله الرحمن الرحیم

سلام و درود بیکران خداوند به روان پاک پیامبر بزرگ اسلام و اولاد و اصحاب خداجوی و راه‌یافته‌اش، رحمت بی‌پایان خداوند بر شهیدان بزرگی که سوار بر مرکب خون بر سپاه سیاهی هجوم برده با گلوله و تکبیرشان سیاهی شب را شکافته و نور فروزان توحید را در برابر دیدگان متعجب مردم گمراه و گمگشته به نمایش گذاشتند «و ما کان لنفس ان تموت الا باذن الله کتابا مؤجلا و من یرد ثواب الدنیا نؤته منها و من یرد ثواب الاخرة نؤته منها و سنجزی الشاکرین».

قبل از مرگ نفس خود را مهار کنید

عزیزان من، مرگ سرنوشت همه انسان‌هاست و زمان مناسب آن به دست خدای انسان‌هاست و انسان سرانجام در کام مرگ فرو خواهد رفت و دنیای گذرا را وداع خواهد گفت؛ خوب و بد، فقیر و غنی، سلطان و رعیت، بزرگ و کوچک، گمراه و راه‌یافته خواهند مرد و در تنگی وحشتناک و ترسناک لحد همنشین اعمال خویش خواهند شد و قبر انسان یا باغی از باغ‌های بهشت است و یا گودالی از گودال‌های پر از آتش و عذاب جهنم و سپس اسرافیل در صور دمیده و مردگان زنده شوند و قیامت قیام خواهد کرد آن روز وای بر آن بیچارگانی که در زندگی دنیوی در صور نفس خویش ندمیده و مهار آمال و اعمال خویش را در کف نگرفته‌اند. آری در آن روز سخت که روز «یوم تبلی السرائر» است و روز خروج انفال زمین.

دنیای بی‌ارزش را به سرنوشت نیک ابدی و همیشگی خویش نخرید

وای به حال آنان که پرده لجاجت و جهالت بر چشم و گوش و قلب خویش کشیدند و دنیای بی‌ارزش را به سرنوشت نیک ابدی و همیشگی خویش خریدند که در آن روز مانند تاجران ورشکسته و مسافران کشتی‌شکسته در کمال خسران آرزو می‌کنند که «انا انذرناکم عذابا قریبا یوم ینظر المرء ما قدمت یداه و یقول الکافر یا لیتنی کنت ترابا».

عزیزان من، بر امواج دریا و ابرهای آسمان خانه نسازید و فریب خروش و بزرگی این و بلندی و تندی آن را نخورید که تا اسفل السافلین به سقوطتان می‌کشانند و از مرتبه بلند احسن التقویم محرومتان می‌سازند.

در راه خدا با مال و جان خود به جنگ و جهاد برخیزید

مردم، عزت واقعی آن است که سر تسلیم و رضا به آستان مقدس حضرت حق فرود آورده و وجود او دانسته و در اوج درد و رنج از عمق جان حمد و سپاس او را به‌جای آورده و فریاد بزنید که «الهی کفی بی عزا ان اکون کل عبدا و کفی بی فخرا ان تکون لی ربا» و بدانید که جز این هر کس بجوید در فنا ضلال است؛ پس «من اعتز بغیر عزالله اهلکه عزه»، به‌هرحال اقامه نماز کنید تا یکتاپرستتان خوانند و روزه بگیرید تا از عذاب و آتش قهر خدا در امانتان گیرد و صدقه بپردازید تا سپر بلایتان گردد و در راه خدا با مال و جان خود به جنگ و جهاد برخیزید تا از خاصان محبوب او شوید و از دروازه بزرگ شهادت وارد بهشت گردید.

چون وقت کم است و ما هم آماده حرکت به منطقه هستیم، از همه شما خداحافظی کرده و التماس دعا دارم ضمناً پدرم را وصی خود در امورات بعد از خود قرار می‌دهم.

و علی‌الله فلیتوکل المؤمنون.

سید جمشید صفویان  ۶۵/۲/۱۹

انتهای خبر/