به گزارش شبکه اطلاع‌رسانی «رهیاب»؛ شهید «فرامرز رضایی میر قائد» ۲۱ آذر ۱۳۴۲، در اندیمشک به دنیا آمد. پدرش نصرالله، کارمند شهرداری بود و مادرش خاور نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. او نیز کارمند بود. چهارم آذر ۱۳۶۵، در بمباران هوایی زادگاهش به شهادت رسید. مزار او در بهش تزهرای همان شهرستان قرار دارد. برادرش عزالله نیز به شهادت رسیده است.

 متن وصیت‌نامه شهید «فرامرز رضایی میر قائد»: 

من خیلی به درگاه خداوند نالیده و گریه کرده‌ام و از او حاجت خواسته‌ام تا مرا به آرزوی نهایی خود به درجه شهادت برسم. اما تاکنون هرچه در زده‌ام، گریه کرده‌ام؛ ولی جواب نشنیده‌ام و امیدوارم که به‌زودی بشنوم.

برادرانم من شما را به‌عنوان رساننده پیام خود به‌سوی جامعه معرفی می‌کنم که فقط بعد از شهادت ما ناله نکنید؛ بلکه علاوه بر اینکه ناله نمی‌کنید پیام من و سایر شهدا را به گوش مردم برسانید، شهادت که محتوای آن دل‌کندن از دنیای پوچ و بی‌وفاست و انقلاب درونی جهت رسیدن به لقاءالله است.

برادران من ای تمام کسانی که ندای پیکر آکنده به خون مرا می‌شنوید به شما وصیت می‌کنم وای بر شما اگر که در این شرایط بر سر مال‌ومنال دنیا جنگ و دعوا می‌کنید و به‌سوی خدا پرواز کنید و آخرت و روز محشر و آتش جهنم را در نظر بگیرید والا پشیمان خواهید شد و من احساس می‌کنم که برادرانی که از من سبقت گرفته و خدای خود لبیک گفته، چون ایمان‌شان از من بیشتر بوده.

اینجانب اگر به مرگ طبیعی مردم جایی که شهیدان به‌خون‌خفته هنوز جان‌نثار این درخت پر بار یعنی اسلام عزیز می‌کنند، حس می‌کنم که حتی جسدم از آنان خجالت می‌کشد؛ ولی اگر شهید شدم از آشنایان خود می‌خواهم که دنبال جنازه من گریه نکنند؛ زیرا که نمی‌خواهم دشمن‌شاد شود و می‌دانم که از بچه‌های محل هم و بچه‌های بسیج گریه نمی‌کنند چون‌که دشمن مزدور شاد خواهد شد که برادران سپاه گریه می‌کنند و اگر خواستید برای من خیرات بکنید فقط توصیه من این است که از روحانیت و مردم و انقلاب و بسیج دفاع کنید و پیام و توصیه‌های امام را گوش و اجرا کنید، خداوند ظهور امام‌زمان (عج) را نزدیک فرماید.

به امید زیارت کربلا والسلام.

انتهای خبر/